Nieuw-Zeeland, dag 13

Vannacht moest ik naar de wc, dus ben ik maar uit mijn bed geklommen en terwijl ik naar de wc liep, bedacht ik me dat dit wel echt de plek was voor geesten. Gelukkig geen gezien en rond half 7 werd ik weer wakker. Ik ben toen maar gewoon opgestaan en heb ontbeten. Daarna heb ik me klaargemaakt en mijn tas ingepakt en toen moest ik wachten op het Duitse meisje van gisteren, met wie ik naar de Whangarei Falls zou gaan. Zij was netjes op tijd klaar, dus om 9 uur konden we op weg.

Toen we de deur achter ons dicht trokken, bleek het aardig te regenen. Gelukkig stopte het al snel en toen begon de zon te schijnen en al snel was het aardig warm. Het was een behoorlijke wandeling naar de Falls, anderhalf uur, en er waren 2 routes. Wij besloten de wandelroute langs het riviertje te doen. Het eerste deel ging door een mangrovebos en daarna werd het riviertje steeds meer een beekje met kleine watervalletjes. Het was wel een mooie route, niet te veel omhoog. Na een tijdje lopen was het pad alleen overstroomd. Gelukkig was er ondertussen al een soort van paadje uitgesleten in het bos. Hier kwamen we een man en een vrouw tegen en die vrouw zei dat haar man met Máxima had gepraat toen ze hun eiland bezochten. Zij was er niet geweest, omdat ze niet hadden gezegd dat ze hoog bezoek kregen, alleen wat vrienden van mensen.

Onderweg hadden we onze schoenen een paar keer moeten ontsmetten om ervoor te zorgen dat we geen ziekte verdroegen naar de kauribomen. Na een hele tijd lopen, begon ik me af te vragen of we wel de goede kant op gingen, dus heb ik dat maar nagevraagd aan voorbijgangers. We waren bijna bij de weg, waar we volgens hen 2 minuten langs moesten lopen. Volgens mij was het meer dan 2 minuten en weer begon ik me af te vragen of we niet een bordje hadden gemist. Even later waren we duidelijk bijn de goede plek, het AH Reed Kauribos, waar ze een boardwalk tussen de kauribomen hadden gemaakt. Vanaf hier was het alleen best nog wel een stuk lopen naar de Whangarei Falls en ik moest vanmiddag nog de bus halen, dus heb ik de boardwalk maar overgeslagen.

Na ongeveer nog een halfuur extra waren we eindelijk bij de Falls en die waren ook echt mooi. Ik geloof dat ze ruim 20 meter hoog waren en verbaas hier zo groen. Dit was dus echt wel de moeite waard. We zijn boven langs de waterval gelopen naar parkeerplaats, waar we ons maar ingesmeerd hebben. Het Duitse meisje ging vanaf hier naar de Abbey Caves en ik moest terug lopen naar het hostel. Dat was gewoon langs de weg en een behoorlijk stuk, dus ik was behoorlijk moe toen ik terug was in het hostel. Daar moest ik nog mijn sleutel inleveren, die ik voor de ochtend had mogen houden. De eigenaar bood aan om me naar de toeristeninformatie te brengen, waar de bus zou vertrekken, maar ik dacht dat ik het wel zou halen. Ik heb nog tot 2 uur wat rondgehangen en toen ben ik richting de toeristeninformatie gelopen.

Bij de toeristeninformatie was ik veel te vroeg, maar er was een Italiaans meisje, Elena, die ook op de Straybus wachtte, dus heb ik met haar zitten praten. Om 3 uur was de bus er nog niet, maar 10 minuten later zag ik hem aankomen. Ik ben weer voorin naast Muesli gaan zitten, waar ik van alles en nog wat heb kunnen vragen. Net voor Auckland kwamen we in de spits terecht en Muesli had net de busstrook gemist, maar even verderop konden we toch nog een stukje afsnijden. Op de brug was de file ineens weg, maar toen we het centrum inreden, duurde het allemaal erg lang op Queen Street, maar uiteindelijk waren we er.

Ik zat weer in Nomads Fat Camel en toen ik wilde betalen, dacht die gozer dat ik al betaald had. Ik zei dat ik volgens mij nog niet had betaald, maar hij dacht dat ik de vorige keer had betaald. Prima, maar ik denk dat ik een gratis nachtje heb. Ik zat weer in hetzelfde appartementje als de vorige keer en Elena zat daar ook. Ook het Schotse meisje van de vorige keer was er nog. Nadat we onze spullen hadden gedumpt, zijn we een foto gaan maken van de Creepy Santa op een gebouw, en daarna was het 7 uur, dus zijn we bonnes bar gaan eten. Deze keer had ik behoorlijk honger, dus heb ik er voor 3 dollar een maaltijd van gemaakt. Na een tijdje zijn we weer naar boven gedaan, waar ik aan mijn blog heb gewerkt en dat was het wel.