Nieuw-Zeeland, dag 38

Ik moest om 6 uur opstaan om op tijd bij de ferry naar het Zuidereiland te zijn, maar ik was al voor de wekker wakker en ben toen maar opgestaan. Ik zou om kwart voor 7 naar de ferry worden gebracht, maar ik was al eerder klaar, dus konden we eerder gaan. Ik was dus al voor kwart voor 7 bij de ferry terminal en het was nog lekker rustig daar. Daarom was ik ook zo klaar met inchecken en daarna kon ik mooi gebruik maken van de Wi-Fi hier. Langzaam werd het voller en volgens mij was het nog lang geen 8 uur toen we konden boarden. Omdat het zo regende werden we met busjes aan boord gebracht.

Aan boord heb ik mooi een plaatsje bij het raam uitgezocht, alm was het behoorlijk mistig door de regen. Ik heb aan mijn blog zitten werken en gelezen en daar had ik alle tijd voor, want de overtocht zou drieënhalf uur duren. In het begin even de het vooral, maar toen we in de buurt van het Zuidereiland kwamen, begon het oom te klaren. Er doemden kliffen op, maar in plaats van dat we hier aan land gingen, voeren we er tussendoor. Dit waren namelijk de fjorden van de Queen Charlotte Sound. Eigenlijk hadden we dus een mooie druk de langs de fjorden, die er indrukwekkend uitzagen. Het was mooi dat er nog wat wolkenflarden over de toppen hingen, maar in de verte de zon scheen. Af en toe liep ik even naar buiten voor foto's, maar lang bleef ik daar niet, omdat het aardig fris was. Op een gegeven moment was er nogal wat commotie aan dek omdat er dolfijnen te zien waren, maar ik ben binnen blijven zitten, omdat ik dacht dat ze toch wel weer weg zouden zijn tegen de tijd dat ik buiten kwam.

We waren ruim drieënhalf uur aan het varen geweest voordat we in Picton aankwamen. Toen we onze bagage allemaal hadden, moesten we nog een tijdje op de bus wachten, die Lolly ergens vandaan moest halen. Daarna moesten we nog wat mensen ophalen. We kwamen langs het hostel dat ik net geannuleerd had en ik moet zeggen dat ik daar niet echt spijt van had nu ik het hostel zag. We gingen nu op weg naar Nelson. Ook hier was de omgeving heel bergachtig. Ondanks dat de zon scheen toen we aankwamen, hebben we onderweg nog aardig wat regen gehad. De omgeving hier staat bekend om de wijn, dus zijn we bij een wijnboerderij gestopt. Daar hebben wat mensen wijn geproefd, maar ik heb alleen wat in de winkeltjes rondgekeken.

Daarna moesten we weer verder naar Nelson en ondertussen werd het steeds zonniger. Tijdens de kronkelige weg door de bergen heb ik met Lolly zitten praten. In Nelson moesten er wat mensen uitstappen en instappen en terwijl we door Nelson reden, was ik verbaasd over de grootte. Het leek zowat even groot als Rotorua. Nadat we iedereen hadden opgepikt en afgezet, zijn we in Motueka bij een supermarkt gestopt. Vanaf hier was het niet ver meer naar Marahau, ons doel voor vandaag, maar ik wilde er nu ondertussen ook wel zijn. Ik wist ook niet tot hoe laat ik in kon checken.

Toen we in Marahau aankwamen, lagen ook hier weer boten op het droge door de en. We reden door Marahau heen en ik bleef maar wachten op een centrum dat niet kwam. Bij de Strayaccommodatie zou weer iemand een praatje houden over het verblijf daar, dus ik ben maar snel uitgestapt, heb mijn spullen gepakt en ben naar mijn accommodatie gelopen. Het was ernaast, maar ik had niet op de lange oprit gerekend. Ik was dus behoorlijk buiten adem toen ik aankwam en daarom kreeg ik een huisje voor mezelf vlak bij de receptie. Het huisje ligt op een camping tussen de bergen in en er is blijkbaar oom een boerderij bij. Vandaar de naam Old MacDonald's Farm. Eerst heb ik gekookt en gegeten en daarna wilde ik aan mijn blog werken. Ik had 100MB gekregen, maar tegen de tijd dat ik aan mijn blog toekwam, was alle data op doordat mijn tablet van alles had geüpdatet. Balen. Ikm lest dus schrijven, wat langer duurde en daarna ging ik naar bed. Toen ik in bed lag, hoorde ik van alles over het dak schrapen. Volgens mij liep er een vogel op.