Nieuw-Zeeland, dag 25
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
28 November 2016 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Vandaag wilde ik eindelijk wat rondkijken in Rotorua. Dat betekende dat ik 's ochtends niet een bepaalde tijd weg hoefde, dus ik kon weer lekker rustig aan doen. Toen ik zat te ontbijten, kwam Bundy weer recht naast mij zitten om bijna mijn eten van de bord te eten. Zoals iedere ochtend moest ik hem dus weer weg duwen, zodat ik zonder hondenadem kon eten. Bundy is zo'n beetje de slechtst afgerichte hond ever en we zijn dan ook niet de beste vriendjes. Nadat Yanné en de kinderen weg waren, heb ik met pap en mam geskyped en daarna ben ik ook op stap gegaan.
Ik begon met de Sulphur Point Walkway, wat weer een andere route was dan normaal. Deze ging langs Lake Rotorua. Ik had mooi uitzicht omm alle heuvels rondom het meer. Er waren ook een heleboel watervogels en weer de zwarte zwanen. Het viel me op dat de bodem van het meer 1 grote rots was. Even verderop veranderde het landschap ineens van een normale oever met bomen en gras naar een wit rotslandschap. Dit was weer vulkanisch met geothermische activiteit en je kon dus stoom tussen de rotsen uit zien komen. Ook kon je water zien kolken en borrelen en soms kon je de modderpoelen horen bubbelen.
Ik liep achter de Government Gardens langs en ik besloot eerst langs Peter Pans te gaan om wat na te vragen. Daarna heb ik de Government Gardens bekeken. Het was een mooi aangelegde tuin met als hoogtepunt het Rotorua Museum. Dit was gesloten doordat er scheuren in de muren zaten sinds de aardbeving. Verder was er de Rachel Pool, een hot water pool, die werd gebruikt voor de spa's hier. Ook was er een mooie rozentuin en wat memorials voor oorlogen. Een daarvan was een brug over een hot water meertje, omdat veel gewonden na de oorlog hier naartoe kwamen om beter te worden. Er zouden ook geisers moeten zijn, maar die kon ik niet vinden.
Daarna ben ik verder gegaan met de walkway. Het was soms net een maanlandschap, zo wit en kaal. Alleen waren er wel bosjes omheen Donner was water, dat dan wel weer melkachtig was. Het viel me op hoeveel meeuwen er waren en ik vroeg me af hoe het kwam dat die hun poten niet verbranden in het hete water. Na een tijdje leek het vooral meer van hetzelfde en ben ik omgedraaid, omdat ik nu alleen aan de verkeerde kant de stad uit liep. Ik moest nog boodschappen doen, omdat ik had beloofd om pannenkoeken te maken. Ik had namelijk verteld over pannenkoekenhuizen en Yanné en de kinderen werden daar helemaal enthousiast van. Ook heb ik nog wat plantjes voor Yanné's tuin gekocht als een bedankje.
De boodschappen waren behoorlijk zwaar, dus ik was blij toen ik thuis was. Daar heb ik eerst in een boek zittenn lezen dat Yanné mij had geleend. Het ging over Aboriginals en ik vond het een leuk boek. Toen Yanné en de kinderen terug waren, ben ik begonnen met koken. Een vriendin van Yanné kwam langs en omdat ik niet precies wist hoe ik van kersen op siroop kersenvlaaivulling moest maken, hielp zij mee. Alleen toen nam ze bijna het groen komen over. Gelukkig was ze gekomen om Yanné te masseren en liet ze de pannenkoeken verder met rust. Ondertussen kwam ook nog Yanné's broer binnen. Gelukkig was ie vandaag minder irritant.
De pannenkoeken plakten iedere keer aan de spatel, waarschijnlijk doordat het met volkorenbrood was. Het ging dus allemaal niet zo snel. Yanné's broer en vriendin hadden de eerste 2 pannenkoeken, maar ondertussen hadden Jago en Peryn honger. We besloten dus maar te beginnen en ondertussen te bakken. Deze keer was de broer nog handign ook, want hij nam het bakken helemaal over. We hadden alleen maar zoete pannenkoeken, maar iedereen was erg enthousiast en ze zouden graag pannenkoekenhuizen in Nieuw-Zeeland willen.
Na het eten heb ik nog wat zitten lezen en de plantjes aan Yanné gegeven, waar ze heel blij mee was. Verder hebben we nog wat zitten kletsen, maar ze was weer erg moe na een dag rondrennen en ik was ook wel moe, dus we lagen allebei al vroeg op bed.
Ik begon met de Sulphur Point Walkway, wat weer een andere route was dan normaal. Deze ging langs Lake Rotorua. Ik had mooi uitzicht omm alle heuvels rondom het meer. Er waren ook een heleboel watervogels en weer de zwarte zwanen. Het viel me op dat de bodem van het meer 1 grote rots was. Even verderop veranderde het landschap ineens van een normale oever met bomen en gras naar een wit rotslandschap. Dit was weer vulkanisch met geothermische activiteit en je kon dus stoom tussen de rotsen uit zien komen. Ook kon je water zien kolken en borrelen en soms kon je de modderpoelen horen bubbelen.
Ik liep achter de Government Gardens langs en ik besloot eerst langs Peter Pans te gaan om wat na te vragen. Daarna heb ik de Government Gardens bekeken. Het was een mooi aangelegde tuin met als hoogtepunt het Rotorua Museum. Dit was gesloten doordat er scheuren in de muren zaten sinds de aardbeving. Verder was er de Rachel Pool, een hot water pool, die werd gebruikt voor de spa's hier. Ook was er een mooie rozentuin en wat memorials voor oorlogen. Een daarvan was een brug over een hot water meertje, omdat veel gewonden na de oorlog hier naartoe kwamen om beter te worden. Er zouden ook geisers moeten zijn, maar die kon ik niet vinden.
Daarna ben ik verder gegaan met de walkway. Het was soms net een maanlandschap, zo wit en kaal. Alleen waren er wel bosjes omheen Donner was water, dat dan wel weer melkachtig was. Het viel me op hoeveel meeuwen er waren en ik vroeg me af hoe het kwam dat die hun poten niet verbranden in het hete water. Na een tijdje leek het vooral meer van hetzelfde en ben ik omgedraaid, omdat ik nu alleen aan de verkeerde kant de stad uit liep. Ik moest nog boodschappen doen, omdat ik had beloofd om pannenkoeken te maken. Ik had namelijk verteld over pannenkoekenhuizen en Yanné en de kinderen werden daar helemaal enthousiast van. Ook heb ik nog wat plantjes voor Yanné's tuin gekocht als een bedankje.
De boodschappen waren behoorlijk zwaar, dus ik was blij toen ik thuis was. Daar heb ik eerst in een boek zittenn lezen dat Yanné mij had geleend. Het ging over Aboriginals en ik vond het een leuk boek. Toen Yanné en de kinderen terug waren, ben ik begonnen met koken. Een vriendin van Yanné kwam langs en omdat ik niet precies wist hoe ik van kersen op siroop kersenvlaaivulling moest maken, hielp zij mee. Alleen toen nam ze bijna het groen komen over. Gelukkig was ze gekomen om Yanné te masseren en liet ze de pannenkoeken verder met rust. Ondertussen kwam ook nog Yanné's broer binnen. Gelukkig was ie vandaag minder irritant.
De pannenkoeken plakten iedere keer aan de spatel, waarschijnlijk doordat het met volkorenbrood was. Het ging dus allemaal niet zo snel. Yanné's broer en vriendin hadden de eerste 2 pannenkoeken, maar ondertussen hadden Jago en Peryn honger. We besloten dus maar te beginnen en ondertussen te bakken. Deze keer was de broer nog handign ook, want hij nam het bakken helemaal over. We hadden alleen maar zoete pannenkoeken, maar iedereen was erg enthousiast en ze zouden graag pannenkoekenhuizen in Nieuw-Zeeland willen.
Na het eten heb ik nog wat zitten lezen en de plantjes aan Yanné gegeven, waar ze heel blij mee was. Verder hebben we nog wat zitten kletsen, maar ze was weer erg moe na een dag rondrennen en ik was ook wel moe, dus we lagen allebei al vroeg op bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley