Nieuw-Zeeland, dag 26

Vandaag was ik al voor 7 uur wakker en die tijd heb ik gebruikt om wat sociale contacten met whatsapp te onderhouden. Rond 7 uur ben ik opgestaan en heb me klaargemaakt. Ik moest om 9 uur in het centrum zijn om naar de East Cape te gaan. Ik was ruim op tijd klaar, maar omdat Yanné mij weg kon brengen op weg naar haar werk, kon ik nog het hoofdstuk in Yanné's boek af lezen. We zaten netjes op tijd voor mij in de auto en ik was rond kwart voor 9 bij de ophaalplek, waar net wat andere mensen kwamen aanlopen om ook opgehaald te worden.

Rond 9 uur kwam ons busje aangereden en konden we onze spullen inladen. Net voordat we Rotorua achter ons lieten, stopten we nog bij een koffietentje. Ondertussen vertelde Slim, de gids, dat er gisteren een kleine vulkaanuitbarsting was geweest in Rotorua. Daarna konden we echt aan de trip beginnen. We kwamen langs verschillende meren. Het meer langs Lake Rotorua was ontdekt doordat een hond een zoetwatervis had gevonden. Dit moet in een ga ik zijn geweest, want het kreeg de naam Lake Rotoiti, klein meer, maar het is eigenlijk het derde grootste meer in het merengebied hier. Een Maoristam uit het noorden had de meren hier ooit gebruikt om een stam op het eiland in Lake Rotorua bijna uit te roeien.

Ongeveer een halfuurtje voor Whakatane moesten we een wc-stop maken bij een van de meren en daarna zijn we doorgereden naar Whakatane. In Whakatane moesten we eerst iemand afzetten enn daarna hebben we een shopstop gemaaktbijn de supermarkt. Toen we weer buiten kwamen was de bus weg, maar iets later dann de afgesproken tijd kwam de bus aanrijden. Vanaf Whakatane waren we bij de kust en in de vertellingen we White Island zien liggen. Heb ikn het in ieder geval gezien. Volgens Slim was hier een paar dagen geleden een kleine uitbarsting, waardoor het water in de hot Pools bij Rotorua heter was.

Onze volgende stop was bij Opotiki om te pinnen. Na dit plaatsje waren we al snel op de East Cape, een afgelegen stukje Nieuw-Zeeland. Toevallig was dat ik net de film Boy had gezien, die hier was opgenomen. De kustlijn was erg mooi met allemaal bergen en gelukkig zat het weer mee, waardoor de zee mooi blauw was. De meeste planten hier zijn manuka of pohutekawa. De pohutekawa bloeit nu nog niet, maar in december komen er allemaalm rode bloemen in de boom, dus dat moet de hele kust rood kleuren. De manuka stond wel al in bloei. Deze is bekend van de manukahoning. Dat is een super dure honing, maar die moet goed zijn tegen een hele hoop dingen. In ieder geval kun je er heel veel geld mee verdienen.

We zijn nog bij een uitkijkpunt gestopt en hier liep een weka rond. Ik vond de vogel een beetje op een te groot ouder kuiken lijken. Ondertussen Heb Ik met Slim zitten praten. Hij is Maori en een aardige man, maar Hij heeft het niet zo op blanke Nieuw-Zeelanders en ik kreeg het idee ook niet zo op de Westerse cultuur. Ik kwam op een punt waarop ik me afvroeg waarom hijn dan toch met Europeanen werkt, want de meeste Straypassagiers zijn Westers. Ook vertelde hij mij over zijn kinderen en hij bleek er ook wat in verschillende Europese landen. Ik weet niet precies wat daar is gebeurd, maar van eentje wist hij pas 15 jaar later van het bestaan af.

Rond 2 uur waren we in Te Kaha bij ons hostel. Dit was een huis op de klif, recht aan de zee. Eerst werden we allemaal met een hungi begroet en daarna gingen we allemaal naar het terras aan zee. Daar heeft Chay wat liedjes gezongen, waarin we verwelkomd werden en nog wat liedjes, die ze zelf hadden gemaakt op de melodie van bekende liedjes. Daarna heeft hij zich voorgesteld en daarna moesten wij ons ook allemaal voorstellen. Ondertussen rende er een super schattige puppy Jack Russell rond.

Nadat ik al mijn spullen naar een slaapzaal had gebracht, ben ik even naar de zee onderaan ons terras gelopen en daarna besloot ik naar het strand wat verderop te lopen. Ik bedacht me dat ik wel op het tij moest letten, want het leek erop dat het water tot aan de rotsen kwam bij vloed. Op die rotsen stonden allemaal pohutekwa's, maar helaas nog niet in bloei. Onderweg vond konden pauaschelp. Dat is een Nieuw-Zeelandse schelp, die een beetje glanst als een oesterschelp en die ze gebruiken voor sieraden enzo. Deze kun je in souvenierwinkeltjes kopen en hier lag er gewoon een op het strand, al was ie wel een beetje beschadigt.meid heb ik maar meegenomen. Op de terugweg zag ik ook nog een dode zeehond ofzo op het strand. Dat was iets minder.

Na mijn wandeling heb ik met wat Duitse mensen zitten kletsen en na het eten weer totdat het tijd was voor de zonsondergang, wat makkelijk in de gaten te houden was, want ik kon het vanuit het raam zien. Het was ondertussen behoorlijk winderig, maar deze keer was het wel een mooie ondergang. Slim wilde nog een foto van mij maken waarop het leek alsof ik de zon vast hield, maar niet lang daarna ben ik terug naar binnen gegaan, want het was niet bepaald warm. Daarna heb ik nog Poldark gekeken dat toevallig op tv was, al was het moeilijk te verstaan met iedereen hier, maar ik ben niet al te laat naar bed gegaan, maar ik ben niet al te laat naar bed gegaan.