Nieuw-Zeeland, dag 28

Op de bank heb ik wat kunnen slapen, wat ik van tevoren niet echt had verwacht, maar rond half 6 stond een hele groep op om de zonsopkomst te zien. Ik werd daar dus ook weer wakker van. Ik had erover zitten denken gisteren, maar na deze nacht had ik daar echt geen zin in. Het bleek dat de zonsopkomst ook niks voorstelde omdat het helemaal bewolkt was. Rond 6 uur waren ze dus wel weer terug en toen hadden een paar zich buiten gesloten en die bleven maar op het raam kloppen totdat ik ze binnen liet.

Nadat ik ze binnen had gelaten, ben ik weer naar mijn bed gegaan, waar ik nog even geprobeerd heb om te slapen, maar rond 7 uur ben ik opgestaan. Het kijk je toen echt geen zak schelen hoeveel lawaai ik maakte, dus ik heb niet geprobeerd om zachtjes te doen. In de woonkamer zaten almaar mensen, maar met de slecht nachtrust en de keelpijn had ik geen zin om sociaal te doen. Ik heb dus ontbeten, me klaar gemaakt en heb bijn de strandhut, waar ze Wi-Fi hadden, aan mijn blog gewerkt.

Om half 10 was iedereen klaar om te gaan, maar Slim was er nog niet. Even later kwam ie aangereden en konden we de bus in. We zijn naar Gisborne gereden, waar we eerst wat mensen op hebben gehaald en daarna tijd hadden om wat rond te kijken. Ik dacht kaarten te gaan kopen, maar ik kon met veel moeite een soort van souvenierwinkeltje vinden en daar hadden ze geen maart en. Toen besloot ik maar naar de slaapplek aan het strand te lopen. Ondertussen heb ik nog gebeld voor White Island en er was in ieder geval nog iemand, die morgen vanuit Rotorua moest gaan. Ze waren alleen nog niet zeker van het weer.

Rond 11 uur gingen we op weg naar Rotorua. Nu moest er nog iemand voorin komen zitten, want de bus zat helemaal vol. De weg kronkelden weer door de bergen en ondertussen zaten het meisje naast mij en ik met Slim te kletsen. Na een tijdje was ik Slims geklets wel een beetje zat, want het lijkt alsof ie altijd gelijk moet hebben en het komt altijd terug op de Maori en dat buitenlanders slecht zijn voor Nieuw-Zeeland. Ik ben dus maar wat gaan lezen, al was ik super moe. Na een tijdje reden we door een gorge en ik weet nu eindelijk het verschil met een canyon. Een canyon is uitgesleten door een rivier. Hetn was in ieder geval een mooie gorge met groene bergen en een blauw riviertje.

Aan de andere kant van de gorge kwamen we bij Opotiki, waar we stopten zodat iedereen lunch kon halen. Ik heb toen lekker even mijn ogen dicht gedaan en lag bijna te slapen. Daarna zijn we naar een strand gereden om daadwerkelijk te lunchen, wat ik een uur eerder al in de bus had gedaan. Na de lunch reden we weer naar Whakatane, m waar we nog wat mensen op moesten halen. Omdat de bus al vol zat, moest iemand dus op de grond zitten, maar we konden in ieder geval allemaal mee.

Het laatste stuk was gewoon terug naar Rotorua. Weer toeterde Slim bij een bepaalde boom, dus ik was benieuwd waarom. Blijkbaar waren een paar kinderen van zijn stam daarin geklommen toen de stam uit het noorden was gekomen om bijna zijn hele stam uit te roeien. De boomm had dus 15 kinderen gered. Slim zou mij afzetten op Lake Road, dus eerst hebben we iedereen afgezet. Toen bleek dat hij een andere plek in zijn hoofd had dan ik had gezegd, terwijl ik toch duidelijk had gezegd welke zijstraat. Maar gelukkig kon hij het wel waarderen dat ik hem voorin gezelschap had gehouden en hij heeft mij zelfs recht voor de deur afgezet.

Yanné was nog niet thuis, dus heb ik de afwas maar opgeruimd en mijn bed opgemaakt. Daarna heb ik zitten lezen totdat ze rond half 6nr huis kwam met de jongens. Ze had al bedacht om veganistische mince and cheese pie, iets Nieuw-Zeelands, te maken, dus heb ik haar meegeholpen. Het was een beetje zoeken, want ze had het recept niet. Ondertussen was ik gebeld over White Island en het zou morgen toch doorgaan, ondanks dat Slim zei dat White Island veel actiever leek en dat er die nacht in Te Kaha iets van activiteit was geweest waardoor de golven plotseling zo hoog waren geweest. Daarna werd ik nog gebeld door de chauffeur van de shuttlebus om de ophaalplek te controleren. Rond 7 uur konden we eten en het was erg lekker, waardoor ik eigenlijk te veel had gegeten. Daarna heb ik de afwas gedaan en wat met Yanné gekletst en rond half 10 waren we allebei moe.