Nieuw-Zeeland, dag 77

Ik werd weer wakker omdat de vrouw boven mij in het stapelbed lag te snurken. Niet heel luid, maar genoeg om mij wakker te houden. Dus toen mijn oordoppen niet werkten, heb ik haar toch maar wakker gemaakt en na wat uitleg begreep ze dat ze zich om moest draaien. Toen was het een paar uur stil en toen werd ik weer wakker door haar. Ik heb haar dus maar weer wakker gemaakt en toen zei ze doodleuk dat ze zo niet kon slapen. Ik heb toen maar tegen haar gezegd dat ik niet kon slapen als ze lag te snurken. Ik ben daarna weer in slaap gevallen, maar ik werd vroeg wakker. Die vrouw ook en om half 7 maakte ze het licht aan om haar spullen te pakken. Die heeft dus echt geen ervaring met hostels.

Ik ben niet veel later opgestaan toen het Canadese meisje in de kamer ook opstond. Het was een raadsel waar het andere meisje was. Ik heb haar helemaal niet gezien, maar het Canadese meisje had vanacht wel een voet uit zien steken. Bizar. Om 8 uur was pas het ontbijt, dus moest ik de tijd tot dan vol maken. Dat is ook nog gelukt ook. Ze hadden natuurlijk geen pasta of kaas bij het ontbijt, wel marmite. Ook hadden ze een soort suiker met speculaaskruiden. Die vond ik wel lekker. Ik had na het ontbijt willen gaan wandelen, maar het was vanochtend echt stormachtig weer met een hoop regen. Ik besloot dus maar in het hostel rond te hangen tot ik bij de ferry terminal moest zijn.

Toen ik me had klaargemaakt, was het droog, dus besloot ik een plek te vinden waar ik 's middags kon lunchen, zodat ik dat niet met al mijn bagage hoefde te gaan zoeken. Daarna ben ik naar de bibliotheek gegaan om te proberen mijn USB te fixen. Hij liep een beetje vast, maar het lijkt te zijn gelukt. Als laatste wilde ik nog wat te eten voor op de boot halen en ze hadden hier een bakkerij. Geen bakery, maar een bakkerij met een Nederlandse eigenaar. Ze hadden niet heel veel Nederlands spul, behalve oliebollen, maar ik heb toch wat kunnen vinden tussen de broodjes van gisteren voor bijna de helft van de prijs.

Nu had ik niks meer te doen, ondanks dat het weer helemaal was opgeklaart, dus heb ik mijn laatste spullen ingepakt en uitgecheckt. Daarna ben ik in de woonkamer gaan zitten, waar volgens mij meer mensen op een of ander vervoermiddel zaten te wachten. Ik heb nog even met pap gebeld en in boeken gekeken tot iets van half 12. Toen besloot ik maar naar het uitgekozen cafeetje te lopen, zodat ik daar rustig de tijd had. Na wat dubben, heb ik een stukje quiche met gegrilde groenten met tomatenrelish uitgekozen en potato wedges. Ik vroeg hoe groot de kleine portie was en die man zei dat dat ruim voldoende was voor 1 persoon en daar had hij helemaal gelijk in. Met de quiche erbij zat ik behoorlijk vol.

Ik had ruim de tijd, maar ik besloot toch maar naar de ferry terminal te lopen. Daar was een ander meisje, die met Stray de andere kant opging en bezorgd was dat ze de groep zou missen, dus heb ik haar maar even gerustgesteld. Ik kon mijn tassen al wel inleveren, maar ik kon nog geen blad wint pas krijgen, dus ik moest even onthouden dat ik die nog later moest vragen. Ik had verwacht dat Er meer mensen van de bus gister met de boot zouden gaan, maar er waren maar 2 andere en Cookie. Toen we konden boarden, benn Ik de rest behalve een Duits meisje kwijtgeraakt. Wij hebben samen bijn het raamm gezeten en gekletst.

Toen we begonnen te varen, wilde zij een fijnere stoel gaan zoeken en Ik wilde buiten foto's maken van de Sound met mooi weer. Ikn heb een tijdje buiten gestaan en toen ben ik binnen gaan lezen. Ik werd alleen zo moe, dat ik maar muziek ben gaan luisteren. Zo ben ik de helem reis wakker gebleven. Tegen 5 uur waren we nog niet aan het aanmeren, dus heb ik mijn beeld je gezond met brie en pesto maar gegeten, omdat ik energie nodig heb om met mijn bagage bij het hostel te komen. Na half 6 waren we eindelijk in Wellington en ook hier was het zonnig, maar wel winderig.

Toen ik mijn bagage had, ben ik linea recta naar mijn hostel gelopen, waar ik de vorige keer ook had gezeten. Het viel me alleszins mee, al had ik het toch behoorlijk warm toen ik aankwam. Nadat ik had ingecheckt en weer in dezelfde kamer bleek te zitten, heb ik mijn chocolate coconut slice gegeten. Daarna wilde ik mijn foto overzetten, waarvoor ik de computer bij de receptie mocht gebruiken. Helaas herkende die mijn fototoestel niet. Heel toevallig kwam ik iemand van de Straybus tegen, die ik al meer dan een maand niet had gezien. Zij zit al een hele tijd hier en was in dien tijd geopereerd vanwege de blindedarm. Dat is balen. Verder heb ik een planning gemaakt voor morgen en nog wat zitten lezen en toen was het wel weer bedtijd.