Nieuw-Zeeland, dag 37

Vandaag moest ik om half 9 bij de Strayaccommodatie zijn om op weg te gaan naar Wellington. Ik stond rond 7 uur op en kon dus lekker rustig aan doen. Tijdens het ontbijt kon ik goed naar buiten kijken en ik denk echt dat we super veel geluk hebben gehad met de Crossing. Vandaag zag het er behoorlijk regenachtig uit in de bergen, maar volgens mij waren er al wel mensen op om de Crossing te doen. Ik was al voor half 9 bij de bus en deze keer hadden we een vrouwelijke chauffeur voor de verandering, Lolly. Zij had de bus helemaal inn de kerstsfeer gebracht. Er stond een soort kerstboompje voorin en ze had zelfs een rode bal voorop de bus geplakt, zodat ie op Rudolph leek. Tussendoor moest ze hem nog een keer vast tapen en uiteindelijk heeft ze hem er afgehaald.

Muesli had verteld aan welke kant je moest gaan zitten voor deze reis, maar ik was het vergeten. Ik gokte op links, maar onderweg bleek het rechts te zijn. Daar had je een mooi uitzicht op Mount Ruapehu en een soort witte kliffen. Nou ja, dan ga ik gewoon weer links zitten op de terugweg. We kwamen ook langs het kleinste internationale vliegveld ter wereld en dat leek meer op een cafeetje als je het mij vraagt. In Bulls hebben we een stop gemaakt. Daar konden we wat te eten halen, wat de meeste mensen weer deden, en naar de wc. Na een halfuur zouden we weer verder reizen, maar Lolly was een beetje laat.

Het laatste stuk naar Wellington begon het te regenen. Ik had dus niet zo veel zin om in de regen mijn hostel te zoeken. Ik heb dus aan Lolly gevraagd of ze mij af kon zetten, maar zij wist niet waar het hostel was. Ik heb het voor haar opgezocht, maar ze wilde toch naar het centrum rijden omdat ze niet wist of mijn tassen vooraan lagen. In het centrum goot het echt. Bij de eerste stop zag ik de toeristeninformatie, dus besloot ik hier uit te stappen, zodat ik ten minste kon vragen welke bus ik moest hebben. De bus scheen een omleiding te hebben, maar de buschauffeur was heel vriendelijk uiteindelijk viel het wel mee hoe ver ik moest lopen.

Het hostel lag recht tegenover de Amerikaanse ambassade en was een mooi oud huis. Ook van binnen zag het er ruim en heel netjes uit en de keuken vond ik zelfs wel mooi. Op mijn kamer heb ik even staan kletsen, maar toen moest ik boodschappen doen. Door het weer en de tijd kon ik vandaag niet echt veel meer doen, maar ik had het idee dat hier best nog wel wat te doen was. Ik was er dus over aan het denken om eerder naar Wellington te komen. Ik ben nog even naar de ferry terminal voor morgen gelopen, maar het was zo'n stormweer dat ik ook weer snel terug naar het hostel ben gelopen. Daar heb ik wat gegeten en pap gebeld en verder nog wat aan mijn blog gewerkt, maar ik lag weer op tijd in bed.