Australië, dag 7

Vandaag wilde ik de zonsopkomst zien. Ik had het daar de dag ervoor al met een paar mensen over gehad, maar niks concreets afgesproken. De zon kwam op tegen vijf uur en rond die tijd was ik wakker. Verder stond er alleen niemand op. Het leek me dus niet heel slim om in het donker een snelweg over te steken zonder dat iemand wist waar ik was. Daarom besloot ik maar in bed te blijven liggen. Dat was maar goed oom, want even later begon het behoorlijk te regenen. Ondertussen heb ik naar de vogels liggen luisteren. Ik heb geen idee welke vogels het waren, maar het klonk wel mooi en exotisch.

Omdat we vroeg moesten gaan en het ontbijt vanaf half zeven klaar zou staan, ben ik om zes uur gaan douchen. Volgens mij ben ik daar een paar keer gestoken door muggen, want daar hadden ze er genoeg van. Bij het ontbijt wilde ik iets heel Australisch proberen, Vegemite. Hier zag ik toch maar vanaf toen ik het rook. Het stonk echt behoorlijk en ik begrijp niet hoe iemand dat kan eten.

Na het ontbijt ginven we richting de duinen om te sandboarden. Er was een coole truck, die open was, maar die zat vol. Ik mocht dus in het wat grofgebouwde busje dat behoorlijk op leeftijd was. De duinen waren echt een hoop zand. Blijkbaar is die stroom 32 kilometer lang en vijf kilometer breed. Hier reden we doorheen met de auto's, waardoor we soms behoorlijk scheef in de auto hingen.

Wij waren de eersten die kwamen sandboarden. En het was een behoorlijk steile helling. Gelukkig had het 's ochtends geregend, waardoor het zand een beetje bleef liggen en schijnbaar ga je daardoor ook minder hard. Na wat uitleg mochten we van start gaan. Iedereen riep dat het zo snel ging, dus ik was een beetje angstig om te gaan en van de plank te vallen. Als laatste van iedereen ging ik dan toch en het viel best wel mee. Maar daarna moest je die hele duin weer met een omweg op lopen. Dat was een hele klim.

De tweede keer dat ik ging, zat ik niet recht op de plank, waardoor ik er vanaf schoof en mijn teennagel omsloeg. Toen had ik het wel gehad, maar sommige konden er geen genoeg van krijgen en gingen zelfs met hun buik op de plank liggen.

Na het sandboarden zouden we naar het strand gaan om schelpen te zoeken. Voordat we daar waren, had ons oude busje wat pro ormen om de duinen op te komen. Hij probeerde het opntig verschillende manieren, maar het lukte niet. Uiteindelijk moesten we allemaal uitstappen en na nog wat pogingen, lukte het dan toch eindelijk om de duin op te komen. Op het strand gingen we niet zomaar schelpen zoeken. Ik had geen idee wat de bedoeling was, maar we moesten met onze voet in het zand woelen en een harde schelp vinden. Dat is me niet gelukt, maar volgens mij was dat ookn heel slecht voor je knie. Nadat we er een paar hadden, moesten we ze op de grond leggen en kijken welke het eerste verdween. En na een tijdje kijken, friemelde er een soort blubber naar buiten dat zich met schelp en al weer in groef. En toen kwamen de golven en waren ze allemaal weg.

Toen was het tijd om terug te gaan voor een soort chocoladekokoscake en daarna gingen we een bushwalk doen. Daar gingen we weer met de twee wagens heen en deze keer zat ik wel in de coole. En herrie dat die maakte. De bushwalk was niet echt bush, maar meer een wandeling een heuvel op over verhard pad. Het was wel een mooie wandeling en ook behoorlijkn zwaar. Gelukkig begon het ondertussen te regenen, zodat we de beetje af konden koelen. Ik was als een van de eersten boven, maar zeker niet als eerste terug. Toch kwam ik onderweg naar boven een paar mensen van onze groep tegen, die het behoorlijk moeilijk hadden met de hele klim.

Nadat iedereen weer terug beneden was, gingen we weer terug naar base camp, waar we een vrije middag hadden. Eerst hadden we lunch. Iedereen had één broodje, wat toch vrij weinig was. Gelukkig had ik wat nut bars en hadden ze noedels. Daarna gingen de meesten naar het strand. Ik bleef bij base camp met Céline, een van onze begeleiders, Brynn, en een meisje dat zo verbrand was, dat ze geen zin had om naar het strand te gaan. Daar hebben gewoon wat gekletst en wat plannen besproken en ik had met Céline afgesproken om aan het einde van de week naar de Blue Mountains te gaan.

's Avonds zouden we barbecue hebben, maar ik heb geen barbecue gezien. Wel hadden we behoorlijk wat vlees, dat dan waarschijnlijk op de barbecue is klaargemaakt. Gelukkig hadden ze ook aardig war salades. Ik had weer vegetarische burgers, maar deze waren heel lekker. Het leek alsof er wat kaneel in zat. Ondertussen liepen er een paar possums rond de keuken om te kijken of ze binnen konden komen, dus moesten snel alle deuren en ramen dicht worden gemaakt.

Na het eten gingen een paar voetballen, maar een groot deel van de groep was ook lekker aan het niksen. Na een tijdje wilden ze weer een drinkspelletje doen. Ze hadden best een leuk spelletje bedacht, waarbij je ook nog wat van elkaar leert, maar toch ben ik principieel tegen drinkspelletjes. Waarom kunnen mensen 's avonds niet gewoon lol hebben zonder drank? Ik ben me maar eens gaan afspoelen onder de douche en toen ik terug kwam, waren veel mensen nogal lamlendig. Toch moesten en zouden ze nog naar het strand gaan, dus het uiteindelijk gingen de meesten nog naar het strand. Een van onze begeleiders moest mee, maar echt zin hadden ze niet echt. Sam lag al zo ongeveer te slapen in de keuken. Rond tien uur vond ik dat ik wel lang genoeg tegen de slaap had zitten vechten en ging ik naar bed.