Australië, dag 16 - Reisverslag uit Dandenong, Australië van Kim Loo - WaarBenJij.nu Australië, dag 16 - Reisverslag uit Dandenong, Australië van Kim Loo - WaarBenJij.nu

Australië, dag 16

Door: Kim

Blijf op de hoogte en volg Kim

17 Februari 2016 | Australië, Dandenong

Vandaag zou ik met Ann met Puffing Billy gaan. Dit is een stoomtrein in de Dandenong Ranges. Omdat we 's avonds naar het gratis concert wilden, hadden we besloten om de trein zo vroeg mogelijk te nemen. We zouden sowieso niet veel tijd hebben om daar nog wat te doen, want bij de receptie hadden ze gezegd dat we al rond vier uur bij het concert moesten zijn om nog een plek te hebben.

Eerst moesten we geld op onze openbaar vervoerkaart zetten en daarna moesten we snel lunch kopen in de supermarkt. Dit was dan voor vanmiddag of vanavond, als we aan het einde van de treinrit wat konden eten. Daarna moesten we de goede trein vinden. We moesten namelijk eerst van Melbourne naar Belgrave, waar Puffing Billy stond. Op het scherm werd wel aangegeven welk perron we moesten hebben, maar op het perron stond dat de trein naar Flinders Street Station zou gaan. Er waren meer mensen, die er als toerist uitzagen en die hier instapten, dus hebben wij dat ook maar gedaan. Nu moesten we een uur in de trein zitten en het begon ook nog te regenen. Gelukkig hadden we warme kleren aangetrokken, want de dag ervoor was het ook al regenweer.

In Belgrave stond duidelijk aangegeven waar we moesten zijn. We hadden niet heel veel tijd, maar we moesten nog even naar de wc, omdat er in de stoomtrein geen wc was. Daar moesten we even wachten, dus we moesten naar de stoomtrein haasten. We kregen twee treinkaartjes: een echte en een in stijl. De trein zat al aardig vol, dus we moesten helemaal naar voren lopen. Vogens mij wachtten ze met vertrekken tot er echt niemand meer uit de trein kwam, want we vertrokken niet meteen ook al waren wij net op tijd.

Nu was de vraag aan welke kant we moesten zitten om het beste zicht te hebben. Er was niet heel veel keuze, dus besloot ik het nu bij deze kant te houden en dan de terugweg ook, zodat ik aan alles kon zien. Ik zat ook naast een man, die volgens mij voor zijn werk iets moest bijhouden hier, want hij kon mij precies vertellen wanneer we iets konden zien en hij had een notitieboekje bij zich.Uiteindelijk vertrokken we. Het was behoorlijk nat en koud, want de trein was open en het was weer begonnen met regenen. Gelukkig bleef mijn broek droog als ik mijn tas op schoot zette.

De trein op zich viel mij een beetje tegen. Ik bedoel, het ziet er leuk uit zo'n stoomtrein en de trein klinkt leuk, maar verder stelt een stok trein niet veel voor. Ook had ik door de foto's op de folder het idee gekregen dat de trein echt door de middle of nowhere ging, maar dat viel eigenlijk wel mee. Regelmatig keek je zo in iemands achtertuin en we zagen ook regelmatig de weg. Bij de brug stonden zelfs auto's te wachten, omdat je vanaf daar de stoomtrein goed kunt zien. Toch was het wel een mooie natuur, mooi groen. Ook had je dor de regen een beetje mistflarden. Daardoor was het uizicht niet heel ver, maar dat gaf het bod wel een mooi effect. Ondanks de regen gingen toch veel mensen in de openingen zitten, waardoor ze met hun voeten naar buiten bundelden. Ik denk dat die mensen behoorlijk nat zijn geworden.

We kwamen langs allerlei kleine, oude stationnetjes en uiteindelijk waren we in Lakeside, het eindpunt. Hier kun je vast mooi wandelen, maar het regende en wij wilden in ieder geval ookop tijd terug voor het concert. Wij waren nog steeds in de hoop dat het mooi weer zou zijn in Melbourne. In ieder geval stond iedereen hier te wachten en het was dus heel druk op het station. Er was een klein winkeltje waar we even doorheen zijn gelopen, maar uiteindelijk hebben we op het perron maar geluncht. Meer mensen besloten hier maar te lunchen en daar kwamen hele mooie rode en groene vogels op af.

De locomotief moest hier omgedraaid worden en na een uur in de kou konden we weer terug. Omdat wij op het perron zaten, konden wij al snel weer instappen, dus we aan de goede kant gaan zitten. Nu moesten we nog een heel stuk terug en uiteindelijk waren we weer terug in Belgrave, koud en toch een beetje nat. Hier moesten we weer een uur met de trein en toen waren we weer in Melbourne. Het regende hier niet, maar echt warm was het ook niet.

Het was ondertussen halverwege de middag en omdat het niet mooi weer was en we het koud hadden, besloten we niet naar het concert te gaan. We zouden vanavond ook gratis pasta-avond hebben, dus dan hadden we gratis avondeten. We zijn dus in het hostel gebleven en ondertussen raakten we aan de praat met een Taiwanees meisje dat bij ons op de kamer sliep. Zij kende weer andere mensen en zo hadden we een groep mensen, waarmee we zaten te praten. Ik was de enige niet-Aziaat, er was een Indiër en Ann en verder waren er verschillende mensen uit Taiwan, China, Hongkong en die landen. Ik kon alleen echt niet uit elkaar houden wie waar vandaan kwam.

Tegen de tijd dat de pasta klaar was, was het behoorlijk druk beneden. Het was lekkere pasta en ze hadden zelfs een vegetarische saus. Na het eten vroeg Karthik, de Indiëren mij of ik spaghetti bolognese kon maken. Hij had die blijkbaar niet gezien en bad de vegetarische saus gegeten.

Na het eten besloten we met de hele groep naar de Queen Victoria Market te gaan, die tijdens de zomer op woensdagen tot negen uur open was. Het was jammer dat we al hadden gegeten, want hier waren allemaal eettentjes. Ze hadden zelfs Nederlandse poffertjes. Uiteindelijk besloot ik een cookie als dessert te kopen, want het zag er allemaal wel heel lekker uit. Ondertussen was het wel gezellig en konden we elkaar allemaal een beetje leren kennen.

Omdat we allemaal al hadden gegeten, waren we vrij snel over de markt heen gelopen en toen was de vraag wat we dan gingen doen. Niemand zei wat en ik had wel zin om nog een stuk te wandelen. Ik stelde dus een random richting voor en daar kwam wein of reactie op. Toen heb ik het maar zo voorgesteld door te vragen wie er bezwaar tegen had om die kant op te lopen en toen niemand dat had, besloot ik die kant op te lopen. Ik voelde me behoorlijk bazig, maar ik had geen zin om hier te blijven wachten. We konden bijna zonder kaart terug lopen, maar we hebben toch een keer gevraagd hoe we moesten lopen.

Toen we terug waren, heb ik niet heel veel meer gedaan en ik ben al vrij snel daarna gaan slapen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Dandenong

Een taalreis met Activity International

Recente Reisverslagen:

28 Januari 2017

Nieuw-Zeeland, dag 86-87

27 Januari 2017

Nieuw-Zeeland, dag 85

26 Januari 2017

Nieuw-Zeeland, dag 84

25 Januari 2017

Nieuw-Zeeland, dag 83

24 Januari 2017

Nieuw-Zeeland, dag 82
Kim

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 165
Totaal aantal bezoekers 39364

Voorgaande reizen:

16 Februari 2002 - 15 Januari 1970

Een taalreis met Activity International

Landen bezocht: