Australië, dag 96

Vandaag moesten Laura en ik vroeg opstaan, want rond 6 uur zouden we voor het hostel worden opgehaald om naar Kangaroo Island te gaan. Gelukkig was het inpakken makkelijk, omdat ik de dag ervoor een weekendtas had gekocht. Minder makkelijk was uitchecken. De receptie was officieel nog niet open, dus we moesten even zoeken waar iemand was, die ons onze borg terug kon geven. Daarna hebben we buiten een hele tijd staan wachten, omdat de bus te laat was. Ik begon me al een beetje zorgen te maken of we hem hadden gemist.

Gelukkig kwam de bus toch. De bus was al behoorlijk vol en toen Laura en ik en een heel stel van het YHA hostel instapten, was er niet veel plek meer over. We moesten nog 1 persoon ophalen in Glenelg, waar het strand is, en toen konden we op weg naar de ferry in Cape Jervis. Het was nog donker toen we op weg gingen, maar langzaam aan werd het licht. Tegen de tijd dat we onderweg een korte stop hadden, was het licht. Hier was de laatste supermarkt. Ik had wel wat nootjes voor onderweg, maar ik heb hier toch ook nog maar wat crackers gekocht voor de zekerheid.

Bij de boot moesten we allemaal uitstappen en de bagage overladen in een bagagebusje. Hierin zat voor meer mensen bagage. Zal wel voor alle voetpassagiers zijn. Bij de terminal kregen we ons ticket van een 'hulpgids', die mijn naam op een verdacht Nederlandse manier uitsprak. Later bleek dat zij inderdaad Nederlands was. Volgens mijn kaartje was ik een mr in plaats van een miss. Weet niet hoe dat is gekomen, al zal het me niet verbazen dat degene de mijn tour heeft geboekt de oorzaak is. Zij kwam namelijk niet al te snugger over. Op de boot konden we onze boot bij de gids, Dee, laten. Laura en ik hebben daarna de hele tijd op het dek naar de zee staan kijken.

Eenmaal op het eiland moesten we alle bagage weer uit het busje halen en ging Dee ons eigen busje halen, waar we alles weer in moesten laden. Daarna heeft hij een korte stop gemaakt bij een winkel waar je natuurlijk drank kon kopen. Om de een of andere reden moeten backpackers overal drank mee naartoe sjouwen. Gelukkig stormde niet iedereen meteen naar buiten, dus dat zegt wat over het type mensen tijdens de trip.

Dee heeft het hele programma voor de tour omgegooid, omdat er behoorlijk wat regen was voorspeld. Hij wilde daarom de belangrijkste dingen vandaag proberen te doen. Onze eerste stop was een lookout. Vanaf hier kon je de zee zien. Dee is een Aboriginal, dus hij kon ons wat interessante dingen over zijn cultuur vertellen. Bij deze lookout liet hij ons bijvoorbeeld wat nuttige planten zien. Eentje is een soort rozemarijn en een ander was een soort aloë vera. De kust hier was heel rotsig en dat verklaart waarom de Europeanen hier zo lang niet aan land konden komen. Er zijn dan ook zo'n 27 scheepswrakken rond de kust van Kangaroo Island. Er was een informatiebord met kaartje en ik heb ze allemaal geteld.

De volgende stop was bij Emu Ridge Eucalyptus Distillery. Er waren op dit moment geen emu's te zien, maar hier maakten ze eucalyptusolie. Ze hadden er een filmpje over, maar ik kan niet zeggen dat dit zo heel interessant was. Verder was er een winkeltje met van alles met eucalyptus. Je kon ook wat dingen proeven. Wat ze verder ook hadden was spullen met emuvet. Dat schijnt heel goed te zijn tegen van alles en nog wat, zoals eczeem en droge huid. Ik heb dus maar een beetje op mijn vinger gesmeerd en het hielp inderdaad eventjes.

Bij de distilleerderij hebben we ook geluncht. Zoals op veel plekken hier, hadden ze hier een barbecue en terwijl wij aan het rondkijken waren, was Dee begonnen met de lunch klaar te maken. Toen ik klaar was met windowshoppen, heb ik hem geholpen. Met een hele groep hebben we toen tafels gedekt en groente gesneden en dat soort dingen, terwijl hij het vlees aan het bakken was. Voor ons vegetariër had hij stukjes van een vegetarische burger. Het idee was dat we allemaal zelf onze wrap konden samenstellen met stukjes vlees, groente en saus. En voor de zoetekauwen, zoals ik, had hij zelfgemaakt bananenbrood voor erna.

Na de lunch gingen we naar Seal Bay. Hier hadden we een rondleiding, maar eerst gingen we zelf een stukje lopen. Over een boardwalk liep je over de duinen richting de zee. Iedereen werd helemaal enthousiast toen we een zeeleeuw zagen, maar langzaam maar zeker werd duidelijk dat het hier stikte van de zeeleeuwen. Die lagen hier lekker in de duinen, niet te zonnen, want er was weinig zon. Op het strand waren nog veel meer zeeleeuwen, maar via deze boardwalk kon je er niet naartoe.

Toen we terug waren bij het visitor centre was onze gids klaar om ons mee te nemen naar het strand. Ze zei dat we goed naar haar moesten luisteren en moesten doen wat zij zei. Terwijl we richting het strand liepen, vertelde ze dat er zeeleeuwen tussen de struiken langs het pad lagen. Ze wees er 1 aan, maar ze waren goed beschut. Even later was ze heel alert. Achter een struikje lag een moeder met haar baby. De baby vond ons erg interessant en kwam achter de struik vandaan. Hij zat gewoon te poseren voor de camera en begon over de grond te rollen en gek te doen. De gids zei dat we hem niet moesten laten schrikken, want dan zou hij zijn moeder roepen en die zou er dan aan komen stormen en blijkbaar konden ze toch behoorlijk snel zijn.

Nadat we een tijdje naar de baby hebben staan kijken, wilde de gids weer verder gaan. We moesten allemaal achter elkaar lopen aan de andere kant van het pad en niet stil blijven staan om een foto te maken. De oudere, Duitse man moest natuurlijk toch stilstaan om foto's te maken. Dit was natuurlijk de persoon waar je ook al altijd op moet wachten en iedereen ergerde zich aan hem. Ietsje verderop moesten we weer voorzichtig zijn, omdat daar een groot mannetje zat.

Hoe dichter we bij het strand kwamen, hoe meer zeeleeuwen we tussen de struiken door konden zien. Op het strand waren allemaal groepjes zeeleeuwen en wij stonden er gewoon tussen. De gids vertelde van alles over de zeeleeuwen, maar het was ook hartstikke leuk om ze gewoon van zo dichtbij in het wild te kunnen zien. Een jong zeeleeuwtje maakte allemaal rare geluiden. De gids zei dat hij zijn moeder riep als hij aan land kwam. Ik weet niet wat moeders aan het doen was, maar ze reageerde niet echt op het geroep van haar baby. Hij had ook nogal moeite met aan land komen, want soms werd hij half weer meegesleurd de zee in.

Nadat we een tijd op het strand hadden rondgekeken, moesten we weer terug naar het visitor centre om verder te gaan naar onze volgende stop. Dit was Little Sahara, eigenlijk gewoon zandduinen. De naam is dus een beetje ambitieus, want zelfs Nederland heeft een grotere Sahara. Hier hebben we weer gesandboard. Blijkbaar is dit nogal populair hier. Ik weet niet wat mensen er zo leuk aan vinden. Het is prima om het te doen, maar ik word er nou niet echt warm van. Dee maakte het was competitiever, want degene die het verste kwam, zou van hem TimTams krijgen. Dat zijn super lekkere Australische chocoladekoekjes. Ik ben maar 1 keer de duin afgegleden, maar ik kwam behoorlijk ver. Ik geloof dat ik een goede tweede plaats had, maar helaas geen prijs. Gelukkig heeft de winnaar de koekjes gedeeld met de hele bus.

Na het sandboarden zijn we via Vivonne Bay naar het Flinders Chase Visitor Centre gegaan. Daar konden we even rondkijken en daarna gingen we richting ons hostel. Onderweg stopte Dee ineens de bus, omdat hij een echidna langs de weg in de bosjes had gezien. Geen idee hoe hij dat heeft gedaan. Hij kon er alleen niet voor zorgen dat dat beestje zich niet in de bosjes ging verstoppen, want de stekels zijn nogal scherp.

Tegen de tijd dat we bij ons hostel waren, was het behoorlijk stormweer en het was begonnen te regenen. Dee deelde ons mee dat het niet zeker was of de boot morgen wel terug kon gaan. Dit was voor een aantal mensen een probleem. Voor mij was het niet zo'n ramp, al had ik niet zoveel zin om vast te zitten op Kangaroo Island als we hier niks konden doen door het weer. Het was koud en het licht in de kamer deed het niet, dus zijn we snel bij het haardvuur in de 'woonkamer' gaan zitten. Dee had niet veel hulp nodig bij het koken van het diner, omdat hij een goedgevulde soep had gemaakt.

Na het avondeten had Deze nog marshmallows, die we in het haardvuur hebben geroosterd. Een Canadees meisje vond dat je die met pasta en een koekje moest eten en dat was inderdaad best lekker, maar ingeroosterd waren ze ook lekker. Ik heb ook nog een tijdje met wat Zwitserse en Duitse meisjes zitten praten. Ondertussen ging Laura douchen. Ik weigerde dat te doen, omdat de douche soort van buiten was, of er was in ieder geval een heel groot raam. Totdat ik ging slapen ben ik in de woonkamer gebleven, omdat dat de enige warme plek was. Gelukkig heb ik het 's nachts toch niet koud gehad en heb ik goed kunnen slapen ondanks de storm.