Nieuw-Zeeland, dag 31

Vandaag zou ik met Yanné gaan wandelen, maar omdat zij al 2 dagen achter elkaar vroeg op had moeten staan, wildem ze eerst uitslapen. Dat kwam mij wel goed uit, omdat ze thuis Sinterklaas zouden vieren en ik met ze zou Skypen, zodat ik er toch nog een beetje bij was. We hadden al voor 8 uur contact, maar ze waren nog Expeditie Robinson aan het kijken en de verbinding was niet zo goed. Pap heeft dus geprobeerd om een betere verbinding te krijgen en rond 8 uur konden we beginnen. Omdat ik er niet de hele tijd bij kon zijn, moest ik eerst mijn gedichtje lezen en toen bleek dat iedereen ook een cadeautje voor mij had gekocht. Datm was een leuke verrassing. Nadat ik mijn cadeautjes had, hen ik nog een uurtje meegekeken hoe de rest cadeautjes uitpakte en gedichtjes voorlas.

Na het Skypen miste ik thuis wel. Yanné was wakker en terwijl zij zich klaarmaakte, heb ik kaarten zitten schrijven. Ze kreeg een berichtje van Juliet, een vriendin, die ik al bij Angela had ontmoet, om te vragen of we mee wilden naar een meer. Dat leek me ook wel leuk, dus besloten we daar naartoe te gaan. Het was ondertussen al 11 uur en we moesten nog wat spullen inpakken. Ik heb dus nog maar snel even wat geluncht. Rond kwart voor 12 konden we gaan. Jago had een kinderfeestje, dus moesten we daarn eerst langs om te vragen of ie mee wilde, maar ze waren naar de winkel, dus zijn we daar naartoe gereden, maar Jago wilde liever daar blijven.

Wij zijn eerst naar Juliets huis gereden. Juliet stelde voor om met haar auto te gaan, omdat we maar met z'n vijven waren. Voor Peryn, die een lichte vorm van autisme heeft, was dit te veel. Hij kende het meer niet, hij kende Juliets zoon niet en de auto was vreemd. Het was een heel gedoe en uiteindelijk zijn we met Yanné's auto gegaan. Bij het meer kon je van rotsen afspringen, maar om daar te komen, moesten we een stukje door het bos lopen. Toen kwam Peryn wel weer los en gelukkig probeerde Jasper, Juliets zoon, ook contact te maken met Peryn. Hij liet ons een tel the zien, waar je doorheen kon lopen, alleen was het erg steil daar.

Aan het einde van het pad kon je het meer in springen. Dat was behoorlijk hoog en je moest ook vooruit springen om niet op de rotsen terecht te komen. Ondertussen was de zon achter de wolken gegaan, wat het niet echt warm maakte. Toch sprongen er jongens in en Jasper had er ook geen probleem mee. Na een tijdje besloten we terug te lopen en naar een ander strandje te gaan, maar toen bleek dat we daar niet echt tijd meer voor hadden, omdat we nog naar een andere vriendin moesten voor een barbecue. We besloten dus terug te gaan. Bij Juliet hebben we nog even wat gedronken en uiteindelijk was het later dan de bedoeling was. Jasper besloot mee te gaan om met Peryn op de PlayStation te spelen en toen gingen we naar huis.

Onderweg bleek dat de vriendin eigenlijk geen tijd had voor de barbecue, dus uiteindelijk ging het niet door. Toen Juliet Jasper op kwam halen, hebben we nog een tijd zitten kletsenenn uiteindelijk hebben we eens nagedacht wat we wilden eten. Juliet is snel naar de supermarkt gereden en ondertussen begonnen Yanné en ik met koken. Binnen een uurtje ofzo stond er een behoorlijke knoflookmaaltijd op tafel, maar het was wel erg lekker. Na het eten hebben we niet zoveel meer gedaan, behalve wat kletsen.