Nieuw-Zeeland, dag 35

Vannacht had ik behoorlijk slecht geslapen, dus ik was blij dat de Crossing niet doorging. Ik werd midden in de nacht wakker en toen ik naar de wc ging, bleek het te regenen. Toen ik weer verder wilde slapen, lag er iemand te snurken en ik bleef maar op en neer naar zijn bed te lopen om de matras te stompen. Uiteindelijk heb ik mijn oordopjes maar in mijn oor gepropt. Toen heb ik tot 7 uur kunnen slapen, zodat ik nog genoeg tijd had om mijn spullen in te pakken. Ik heb eerst mijn lekkere ontbijtje gegeten. Deze keer hadden we ledental gekregen en ik heb mijn pasta gepakt. Daarna heb ik mij klaargemaakt. Het was een komen en gaan naar het café, omdat ons wc-papier op was. Toen ik vlak voor vertrek wilde gaan, was er iemand zo slim geweest om wc-papier mee terug te nemen.

Om half 9 was het tijd voor vertrek. Charlotte en Martin hadden het hier zo naar hun zin dat ze nog een nachtje extra bleven. Het weer was inderdaad niet toppie. Het was behoorlijk regenachtig en koud en de wolken hingen half over de bergtoppen. Rond 10 uur waren we weer in National Park Village. Om Leftie de tijd te geven om uit te zoeken wat we wel en niet konden doen, zijn we een halfuur bij een cafeetje gestopt. Daar dachten ze dat het weer morgen wel goed genoeg zou zijn, dus dat maakte ons allemaal positiever. Er waren namelijk aardig wat mensen die wilden proberen om hun plannen om te gooien voor de Crossing. Het bleek voor mij wel goed uit te pakken dat de Crossing vandaag niet doorging. De plekken die ik morgen had willen zien, maar waarvoor ik geen vervoer had, konden we vandaag doen.

Eerst gingen we naar de Tawhai Falls, beter bekend als Gollum's Pool. Ditm was een van de 2 locaties die gebruikt waren voor een bepaalde scène in Lord of the Rings. De andere was 6 uur verderop. Vanaf de parkeerplaats was het maar 5 minuten lopen ofzo, dus we waren er zo. Hetn was niet een heel spectaculaire waterval, maar het was wel wachten om wat te kunnen zien. Sommigen liepen dus langs het pad naar de waterval, wat mij nietn echt slim leek met alle modder en een waterval eronder. We hadden voldoende tijd gekregen hier, maar toch waren er mensen te laat. Ondertussen had Leftie al geïnventariseerd wie er naar de Taranaki Falls wilde. Hij zou ons daar afzetten en dan weer terug rijden, dus ik vond dat we de laatkomers maar even hier moesten laten staan.

De trailhead naar de Taranaki Falls was vlakbij het Chateau, een van de chicste hotels in Nieuw-Zeeland. Ik vond het een beetje op Paleis Het Loo lijken. Hier werden we afgezet. Het was aan het miezeren en ik was nog een keer heel blij dat de Crossing niet door ging. Het regende niet hard, maar je merkte gewoon dat alles helemaal vochtig werd en je kon amper de bergen in de verte zien. We liepen nu dus gewoon door een heidelandschap, die heel erg op Schotland leek. Na een tijdje liepen we door een bos, waar de regen heel goed pastte. Het was helemaal groen doordat er overal mos groeide. Sommige bomen zagen er dus erg mooi uit. Het was een fijne wandeling, die niet te veel omhoog of omlaag ging en ondertussen heb ik met een Duits meisje lopen praten.

Na een tijdje kwamen we bij een beekje met allemaal watervalletjes en super helder water. Na ongeveer 3 kwartier kwamen we bij de waterval, waar ik eerst mijn jas en vestje heb uitgedaan, m want ik had het nu toch behoorlijk warm. Deze waterval was een stuk mooier. Het was een behoorlijke hoge waterval en het water werd door een smalle opening van de rotsen weggeduwd, dus er zat best wat kracht achter. Je kon achter de waterval lopen, wat de meeste van onze groep ook deden ik had alleen geen zin om nat te worden, dus ik ben boven gebleven.

Er was een flinke schoolgroep, die volgens mij bijna terug gingen. Ik wilde die voor blijven, dus ik besloot in m'n eentje terug te lopen. Dat was ook wel lekker, omdat het nu lekker rustig was op de terugweg. Na anderhalf uur was iedereen welm weer terug en even later kwam de bus met horten en stoten aan. Een van de trainees zat achter het stuur. Toen we allemaal in de bus zaten, duurde het nog een tijdje voor we weg reden, omdat de bus wel 7 keer ofzo afsloeg. Ik zat weer in een ander hostel dan Stray, maar het was vlakbij, dus ik was er zo. In het hostel was ook een klimwand en mijn kamer zat ergens in een geitje achter de wand. Dat was wel grappig.

De middag kon ik goed gebruiken om mijn blog bij te werken. Ik wilde ook nog bij de shuttleservice voor de Crossing langs om te vragen wat de verwachtingen voor morgen waren. Het adres waar ze mij in het hostel naartoe hadden gestuurd, leek niet open te zijn, maar dat was waar iedereenn mij naartoe stuurde. Na het eten heb ik dus maar gewoon gebeld en het zou morgen doorgaan. In het hostel waren heel wat mensen diende Crossing wilden doen. Ik had met een Engelse jongen zitten praten, die zich de vorige keer had verslapen. Hij wilde gaan liften, maar dat heb ik hem maar afgeraden, omdat hij de sjaak was als hij geen lift voor de terugweg kon vinden.

Toen ik mijn tas ging inpakken voor morgen, was er een Duits meisje op mijn kamer, die morgen met dezelfde shuttleservice de Crossing zou doen. We besloten dus samen naar het kantoor te lopen morgen. Ik vond het erg lastig om kleren uit te zoeken. Overal waren waarschuwingen voor de weersomstandigheden en dat je de juiste spullen moest hebben. Ik werd daar dus wel zenuwachtig vonden. Uiteindelijk vond ik het wel goed. Ik heb toen nog wat aan mijn blog zitten werken en met pap gebeld. Ik lag wel op tijd op bed om morgen goed uitgerust te zijn.