Australië, dag 239

Weer ben ik niet wakker geworden toen andere mensen naar bed gingen, maar rond kwart over 2 werd ik toch wakker. Mijn voeten waren weer erg warm en ik kreeg het vermoeden dat ergens onder onze kamer een moter zat. Een groter problem was echter dat het water zo hard tegen de boot aanklotste dat ik daarvan niet kon slapen. Ik was bang dat we los zouden raken en tegen de rotsen zouden botsen en ik had al uitgedacht hoe ik dan uit de boot moest komen en welke spullen ik mee moest nemen. Uiteindelijk heb ik uit het raampje gekeken om te checken of we nog stil lagen. De andere boten leken niet verder weg te bewegen, maar toch heb ik niet meer echt kunnen slapen.

We moesten sowieso om half 7 opstaan, maar ik ben om half 6 al opgestaan en ik bleek niet de enige te zijn die slecht had geslapen door de golven. Om half 7 was het ontbijt en om 7 uur ging het 'zwembad' open. Er waren nu aanzienlijk minder mensen die wilden gaan snorkelen en ik ben ook op de boot gebleven. Het was te vroeg en ik was te moe. Ik wilde ondertussen helpen om het ontbijt op te ruimen, maar Conner wilde dat niet hebben omdat ik op vakantie was. Ik kon hem niet aan het verstand gepeuterd krijgen dat ik het leuk vind om mee te helpen. Om 8 uur was iedereen weer aan boord, zodat we om kwart over 8 op weg terug naar Airlie Beach konden.

De weg terug was niet echt spannend. Verschillende mensen hebben ergens liggen slapen of liggen zonnen of allebei waarschijnlijk. Tegen 11 uur waren we terug in Airlie Beach en nadat we afscheid hadden genomen en onze slippers terug hadden gekregen, gingen we onze eigen weg. Ik had willen douchen bij de douches in Abell Point Marina, maar die waren op slot. Helaas, want ik kon wel een douche gebruiken. Omdat ik 's avonds met de bus moest, had ik geen hostel. Ik ben dus maar weer naar Peter Pans gelopen om de tijd te vullen.

Tegen 2 uur begon ik honger te krijgen en gelukkig kon ik mijn tas bij Peter Pans laten, terwijl ik op zoek ging naar lunch. Ik ben wat op en neer gelopen in de hoofdstraat en uiteindelijk naar de supermarkt gelopen. Daar heb ik een salade gekocht, die ik daarna op een bankje met uitzicht op de zee heb opgegeten. Daarna heb ik met pap en mam gebeld en nog even bij Peter Pans zitten lezen. Toen ik eindelijk naar het bootkantoor wilde om mijn bagage op te halen, kwam ik Heather van de Ulurutour tegen. Super toevallig. Ik heb dus even met haar staan kletsen. Vervolgens heb ik mijn bagage opgehaald en de neiging om een taxi te nemen onderdrukt. Gelukkig had ik het gewicht nu wat anders verdeeld, dus het viel mee.

Ik was veel te moe bij het busstation, dus heb ik in de bootterminal gezeten. Daar raakte ik aan de praat met een Schots meisje, die wel bijna 2 dagen met de bus moest reizen. Ik was op tijd bij de bus, waar de 2 Franse meisjes, Sophia en Hynde, ook weer waren, maar de bus was te laten. Tegen de tijd dat de bus er was, waren er zoveel mensen dat ik dacht dat dit nooit in de bus ging passen. Sommige mensen stonden niet op de lijst, dus die mochten pas als laatste in de bus, maar volgens mij heeft de chauffeur iedereen erin kunnen proppen.

Het Schotse meisje kwam naast mij zitten, dus dat was in ieder geval een bekend gezicht. Het was super heet in de bus, maar Sophia en Hynde zeiden dat het voorin heel koud was. Ik had voor 8 uur al een uurtje ofzo geslapen en ik miste ook een aantal uren tot 12 uur. Toen heb ik een slaaptablet gepakt en daarna heb ik heel vaag nog wat stops meegekregen, maar volgens Sophia en Hynde zijn we best vaak gestopt. Ik miste ook een heel aantal uren, dus ik denk dat ik toch soort van heb geslapen.