Australië, dag 224
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
12 September 2016 | Australië, Katherine
Vanochtend konden we tot 6 uur uitslapen, maar ik was al eerder wakker. Toen ik wilde gaan ontbijten, was James nergens te bekennen, wat ik vreemd vond. Omdat ik het brood niet kon vinden, heb ik gewoon een honing-notenreep gegeten. Om half 7 had ik James nog niet gezien, dus ik begon me een beetje zorgen te maken dat ie zich had verslapen. Gelukkig was ie er even later toch. Om 7 uur moesten we gaan, zodat we op tijd waren om te kanoën. Het was natuurlijk wat later, maar we waren toch nog op tijd, al heeft James wat harder dan normaal gereden. De vorige avond hadden de anderen geregeld om bij elkaar in de kano te gaan, dus kon ik met Jean-Ive, een oudere Franse man met beperkt engels, in een kano. Gelukkig wilde Valérie toch niet in haar eentje kanoën, dus ruilde ze met Jean-Ive. Soms was ze een beetje moeilijk te verstaan, maar ik denk dat we in ieder geval meer overeenkomende gespreksonderwerpen hebben.
Nadat we allemaal een reddingsvest en roddels hadden gepakt en James nog een keer de veiligheidsregels had uitgelegd, gingen we de boot op. Deze boot ging door de eerste toe te van Katherine Gorge. Hier konden we niet kanoën, omdat hier krokodillen waren en er waren inderdaad vallen voor salty's, zoutwaterkrokodillen. Aan het einde van de gorge moesten we over rotsen klimmen om bij de tweede gorge te komen en daar konden we in de kano's stappen. Jean-Ive had als enige een waterproof horloge, dus hij hield voor ons de tijd in de gaten, dus we moesten allemaal wel een beetje bij elkaar in de buurt blijven. Het was mij niet helemaal duidelijk of hier nou krokodillen zaten. Je mocht wel zwemmen, maar je mocht niet de stranden op, omdat dat crocodile breeding areas waren. Volgens James waren er alleen freshy's en die bijten alleen om je. Weg te jagen, maar toch.
Valérie was al snel moe van het kanoën, maar toch gingen we nog prima.mee gingen aardig gelijk en soms hadden we best wel wat vaart en we zaten niet de hele tijd vast. Het hielp ook dat het water op de meeste plekken behoorlijk diep was. Er waren wat grotten aan het water en met de krokodillen in mijn achterhoofd heb ik er wel voor gezorgd dat we daar niet in terecht kwamen. Wat meer moeite hadden we met de kano in de derde gorge krijgen. Het was echt rottig en met onze glibberige, natte voeten was het lastig om daar overheen te lopen, terwijl we een super zware kano zoveel mogelijk probeerden op te tillen. Gelukkig kregen we hulp van Jack en Jean-Ive.
De derde gorge was een stuk minder lang en na zo'n 20 minuutjes waren we bij het einde. Andere mensen zeiden dat even verderop een waterpoel was, waar je kon zwemmen, dus na wat overleg besloten we uit onze kano te klimmen en daar naartoe te lopen. De rest heeft daar gezwommen, maar ik had geen zin om helemaal nat weer de kano in te gaan. Clairissa, een Italiaans meisje, heeft ons nog allemaal laten lachen, omdat ze dacht dat een rots een krokodil was. Ondertussen kwamen er allemaal mensen voorbij, die een dagtrip hadden. Die moesten hun kano echt nog een heel stuk slepen.
Rond kwart over 10 besloten we terug te gaan, zodat we voldoende tijd hadden om de boot van 12 uur te halen. De rotsen waren nu echt heet, wat het nog moeilijker maakte om de kano er overheen te krijgen. We hadden nog steeds geen krokodil gezien, dus Valérie dacht dat ze de bordjes gewoon neer hadden gezet voor de show. Omdat we zo op tijd terug waren gegaan, waren we ruim voor 12 uur terug en toen stonden we op een strandje midden in de zon te wachten. Gelukkig was de boot iets eerder, dus konden we de schaduw in, en toen ie begon te varen, was er ook een briesje dat heerlijk was. De stuurman gaf wat extra informatie. Hij vertelde dat salty's op rood afkomen en freshies op geel. Erg handig dat de reddingsvesten allemaal geel waren en half de peddel rood.
Tegen de tijd dat we bij het visioen centre waren, liep het zweet me over het lijf en ik was blij met de airco daar. Hier konden we ons omkleden, lunchen en dat soort dingen, maar niet te lang omdat we in Katherine koud gas onder de bus moesten laten installeren omdat de airco niet temaken was. Tot Katherine zouden 2 meisjes met ons meerijden. Zij hadden ook gekanoëd en moesten naar Katherine, dus ik had gezegd dat ze James gewoon om een lift moesten vragen. Na een korte stop in Katherine konden we dus weer verder in een koele bus.
De eerste stop was Pine Creek, waar ze huisgemaakt TimTamijs hadden. Ook hadden ze hier wel 2 meter hoge termietenheuvels, al waren ze niet zo mooi rood als die aan het begin van de trip. Ook viel me op hoe ontzettend droog het hier overal was. Er waren veel planten, maar die waren allemaal uitgedroogd. Volgens James zou het natte seizoen in ieder geval een maand eerder beginnen, dus eind september. Hopelijk kunnen we het nog even droog houden.
De volgende stop was bij Adelaide River. Dit plaatsje is vernoemd naar de Adelaide River en hier was ooit een bull shark, die mensen aanviel, en blijkbaar is Jaws daarop gebaseerd. Uiteindelijk kwamen we in Darwin aan en bij het einde van de Stuart Highway. Al het verkeer uit de stad en de hoge gebouwen zagen er vreemd uit en toen bedacht ik me dat ik al 4 maanden geen hoge gebouwen en grote stad meer had gezien.
In Darwin werd bijna iedereen bij het Youthshack hostel afgezet. Clairissa zat bij mij op de maker, maar ik had even behoefte aan tijd voor mezelf dus heb ik wat te eten gehaald en alleen gegeten terwijl ik met Manon belde. Gelukkig was de maker lekker koel door de airco tegen de tijd dat ik naar bed ging, al was er nogal luide muziek en veel geklets he meden bij het zwembad.
Nadat we allemaal een reddingsvest en roddels hadden gepakt en James nog een keer de veiligheidsregels had uitgelegd, gingen we de boot op. Deze boot ging door de eerste toe te van Katherine Gorge. Hier konden we niet kanoën, omdat hier krokodillen waren en er waren inderdaad vallen voor salty's, zoutwaterkrokodillen. Aan het einde van de gorge moesten we over rotsen klimmen om bij de tweede gorge te komen en daar konden we in de kano's stappen. Jean-Ive had als enige een waterproof horloge, dus hij hield voor ons de tijd in de gaten, dus we moesten allemaal wel een beetje bij elkaar in de buurt blijven. Het was mij niet helemaal duidelijk of hier nou krokodillen zaten. Je mocht wel zwemmen, maar je mocht niet de stranden op, omdat dat crocodile breeding areas waren. Volgens James waren er alleen freshy's en die bijten alleen om je. Weg te jagen, maar toch.
Valérie was al snel moe van het kanoën, maar toch gingen we nog prima.mee gingen aardig gelijk en soms hadden we best wel wat vaart en we zaten niet de hele tijd vast. Het hielp ook dat het water op de meeste plekken behoorlijk diep was. Er waren wat grotten aan het water en met de krokodillen in mijn achterhoofd heb ik er wel voor gezorgd dat we daar niet in terecht kwamen. Wat meer moeite hadden we met de kano in de derde gorge krijgen. Het was echt rottig en met onze glibberige, natte voeten was het lastig om daar overheen te lopen, terwijl we een super zware kano zoveel mogelijk probeerden op te tillen. Gelukkig kregen we hulp van Jack en Jean-Ive.
De derde gorge was een stuk minder lang en na zo'n 20 minuutjes waren we bij het einde. Andere mensen zeiden dat even verderop een waterpoel was, waar je kon zwemmen, dus na wat overleg besloten we uit onze kano te klimmen en daar naartoe te lopen. De rest heeft daar gezwommen, maar ik had geen zin om helemaal nat weer de kano in te gaan. Clairissa, een Italiaans meisje, heeft ons nog allemaal laten lachen, omdat ze dacht dat een rots een krokodil was. Ondertussen kwamen er allemaal mensen voorbij, die een dagtrip hadden. Die moesten hun kano echt nog een heel stuk slepen.
Rond kwart over 10 besloten we terug te gaan, zodat we voldoende tijd hadden om de boot van 12 uur te halen. De rotsen waren nu echt heet, wat het nog moeilijker maakte om de kano er overheen te krijgen. We hadden nog steeds geen krokodil gezien, dus Valérie dacht dat ze de bordjes gewoon neer hadden gezet voor de show. Omdat we zo op tijd terug waren gegaan, waren we ruim voor 12 uur terug en toen stonden we op een strandje midden in de zon te wachten. Gelukkig was de boot iets eerder, dus konden we de schaduw in, en toen ie begon te varen, was er ook een briesje dat heerlijk was. De stuurman gaf wat extra informatie. Hij vertelde dat salty's op rood afkomen en freshies op geel. Erg handig dat de reddingsvesten allemaal geel waren en half de peddel rood.
Tegen de tijd dat we bij het visioen centre waren, liep het zweet me over het lijf en ik was blij met de airco daar. Hier konden we ons omkleden, lunchen en dat soort dingen, maar niet te lang omdat we in Katherine koud gas onder de bus moesten laten installeren omdat de airco niet temaken was. Tot Katherine zouden 2 meisjes met ons meerijden. Zij hadden ook gekanoëd en moesten naar Katherine, dus ik had gezegd dat ze James gewoon om een lift moesten vragen. Na een korte stop in Katherine konden we dus weer verder in een koele bus.
De eerste stop was Pine Creek, waar ze huisgemaakt TimTamijs hadden. Ook hadden ze hier wel 2 meter hoge termietenheuvels, al waren ze niet zo mooi rood als die aan het begin van de trip. Ook viel me op hoe ontzettend droog het hier overal was. Er waren veel planten, maar die waren allemaal uitgedroogd. Volgens James zou het natte seizoen in ieder geval een maand eerder beginnen, dus eind september. Hopelijk kunnen we het nog even droog houden.
De volgende stop was bij Adelaide River. Dit plaatsje is vernoemd naar de Adelaide River en hier was ooit een bull shark, die mensen aanviel, en blijkbaar is Jaws daarop gebaseerd. Uiteindelijk kwamen we in Darwin aan en bij het einde van de Stuart Highway. Al het verkeer uit de stad en de hoge gebouwen zagen er vreemd uit en toen bedacht ik me dat ik al 4 maanden geen hoge gebouwen en grote stad meer had gezien.
In Darwin werd bijna iedereen bij het Youthshack hostel afgezet. Clairissa zat bij mij op de maker, maar ik had even behoefte aan tijd voor mezelf dus heb ik wat te eten gehaald en alleen gegeten terwijl ik met Manon belde. Gelukkig was de maker lekker koel door de airco tegen de tijd dat ik naar bed ging, al was er nogal luide muziek en veel geklets he meden bij het zwembad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
