Australië, dag 100-213
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
21 Mei 2016 | Australië, Hawker
De eerste drukke periode was in mijn tweede weekend in Hawker. Toen waren de Hawker Races, het grootste evenement in Hawker. Dit betekende dat we volgeboekt waren en de gasten ook voor ontbijt kwamen. Ook kwamen ze op de dag van de races dineren. Mick en Jenny zijn helemaal van de paardenraces, dus die wilden graag daar naartoe. Mick had al geprobeerd om mij ook op paarden te laten wedden, maar daar heb ik dus echt geen verstand van.
Op de dag van de races zou ik het ontbijt serveren en Ulla ging ondertussen de service in de motelkamers doen, dus bedden opmaken enzo. Het voordeel als mensen er nog zijn, is dat ze dat vaak niet nodig vinden. Tegen de tijd dat wij klaar waren met het ontbijt, was Ulla klaar met de service. Daarna gingen we met z'n allen ontbijten, maar omdat ik dat niet wist, had ik van tevoren al ontbeten.
Daarna ging iedereen zich klaar maken voor de races. Dat is een hele bedoeling en we zagen een hoop vreemde hoedjes. Het leek wel Prinsjesdag. In de middag kwam Jenny ons ophalen om naar de races te gaan. Dat is vooral een sociale gelegenheid, dus Ulla en ik hebben samen wat rondgelopen en 2 races bekeken. Na een tijdje hadden we het wel gehad en zijn we terug naar het motel gelopen.
Rond 4 uur kwam Jenny ook terug, omdat ze alles klaar moest maken voor het diner. Ze had al dagen in de keuken gestaan, maar nu moest ze de laatste dingen nog doen. Het was behoorlijk druk met het diner en ik zou serveren. Daar was ik een beetje zenuwachtig voor, omdat ik dat nog nooit eerder had gedaan. Het ging eigenlijk wel goed. Een iemand had iets dat hij volgens mij niet had besteld, maar volgens mij had hij ook een beetje te veel gedronken.
Er waren aardig wat bekenden van Mick en Jenny. Een daarvan was Koos, een Nederlander, die ooit naar Australië is verhuisd. Hij was al aardig oud en hij kon niet goed Engels en niet goed Nederlands. Dat kwam waarschijnlijk door zijn leeftijd en de drank. De volgende dag deden we weer een ontbijt en daarna was het schoonmaken geblazen.
Na de Hawker races hebben we aardig wat regen gehad voor hier, dus was het wat drukker dan verwacht, maar gelukkig was het te doen. Ulla en ik werden steeds handiger in het poetsen en 's avonds kookten we gezellig samen en we keken regelmatig een film. Jenny was namelijk met mij naar de bibliotheek gegaan en had wat films gevonden, die hier in de omgeving waren opgenomen. In eentje was zij zelfs een extra, al was niet uit te maken wie ze was.
Ook hadden we wat meer vrije tijd. Op een middag zijn we dus naar Jarvis Hill gereden. Daar was een korte wandeling naar een uitkijkpunt. Daarna zijn we naar Police Hill gegaan. Dat is aan de rand van het dorp en daar wilden we de zonsondergang zien. Dat ging alleen niet zo goed, maar toen we terug waren, was er een mooie zonsondergang tegenover het motel, bij de War Memorial.
Verder is er ook een gallerij hier in het dorp. Dit is de Jeff Morgan Gallery. Ulla en ik wilden die wel eens zien. Toen we wilden gaan, vroeg Mick wat we zouden zeggen als we daar waren. Ulla en ik keken elkaar aan en zeiden: 'Twee toeganskaartjes, alsjeblieft'. Dat was niet goed volgens Mick. We moesten zeggen dat we in het motel werkten en of we even mochten rondkijken. Dat hebben we gedaan en we mochten gratis naar binnen. Deze Jeff Morgan maakt echt mooie en hele grote schiderijen van de omgeving hier. Zijn grootste tot nu toe en het pronkstuk van de gallerij was een panorama van het uitzicht vanaf St. Mary's Peak. Dit was echt mooi en ondanks Jenny's verhalen, wilde ik toch wel proberen om daar naartoe te gaan. Jeff Morgan was ook nog bezig aan een nog grotere panorama. Dit was te zien, maar hij was nog niet heel ver en het zou nog een jaar ofzo duren voordat het af was.
Helaas vertelde Ulla kort na de races dat ze verder moest reizen, omdat vrienden van haar erop hadden gerekend dat zij mee zou reizen naar Perth. We moesten toen weer op zoek naar iemand nieuw. Uiteindelijk vonden we Ivy, een Taiwanees meisje. Zij kon al vrij snel komen, waardoor we een tijdje met z'n drieën waren. Ivy zou voor een paar nachten bij Mick en Jenny in huis slapen, totdat Ulla weg was.
De dag dat Ivy aankwam, was het niet druk. Jenny heeft ons daarom meegenomen naar haar huis. Dat ligt aan een onverharde 'snelweg', die is vernoemd naar hun, omdat iedere straat een naam moest hebben. Vooral de keuken was mooi met een echt ouderwets fornuis. We zijn hier met Yogi, de hond, een heuvel opgelopen.
De dag voordat Ulla ging, zijn we nog met z'n drieën gaan wandelen. Vlakbij Hawker ligt Castle Rock lookout. Wij dachten dat er een pad naartoe ging, maar dat bleek niet zo te zijn. Wij zijn er dus met een omweg naartoe gelopen en uiteindelijk zijn we het laatste stuk door een wij gelopen. Castle Rock lijkt net een ruïne, maar is gewoon een berg rotsen. De dag daarna moest Ulla gaan. Helaas heb ik niet echt afscheid van haar kunnen nemen, omdat het meisje dat haar op kwam halen nogal haast had en Ivy en ik net weg waren om de was te doen. In ieder geval waren Mick en Jenny niet echt te spreken over dat meisje en ze konden zich niet voorstellen dat Ulla het helemaal tot Perth met haar zou halen.
Op de dag van de races zou ik het ontbijt serveren en Ulla ging ondertussen de service in de motelkamers doen, dus bedden opmaken enzo. Het voordeel als mensen er nog zijn, is dat ze dat vaak niet nodig vinden. Tegen de tijd dat wij klaar waren met het ontbijt, was Ulla klaar met de service. Daarna gingen we met z'n allen ontbijten, maar omdat ik dat niet wist, had ik van tevoren al ontbeten.
Daarna ging iedereen zich klaar maken voor de races. Dat is een hele bedoeling en we zagen een hoop vreemde hoedjes. Het leek wel Prinsjesdag. In de middag kwam Jenny ons ophalen om naar de races te gaan. Dat is vooral een sociale gelegenheid, dus Ulla en ik hebben samen wat rondgelopen en 2 races bekeken. Na een tijdje hadden we het wel gehad en zijn we terug naar het motel gelopen.
Rond 4 uur kwam Jenny ook terug, omdat ze alles klaar moest maken voor het diner. Ze had al dagen in de keuken gestaan, maar nu moest ze de laatste dingen nog doen. Het was behoorlijk druk met het diner en ik zou serveren. Daar was ik een beetje zenuwachtig voor, omdat ik dat nog nooit eerder had gedaan. Het ging eigenlijk wel goed. Een iemand had iets dat hij volgens mij niet had besteld, maar volgens mij had hij ook een beetje te veel gedronken.
Er waren aardig wat bekenden van Mick en Jenny. Een daarvan was Koos, een Nederlander, die ooit naar Australië is verhuisd. Hij was al aardig oud en hij kon niet goed Engels en niet goed Nederlands. Dat kwam waarschijnlijk door zijn leeftijd en de drank. De volgende dag deden we weer een ontbijt en daarna was het schoonmaken geblazen.
Na de Hawker races hebben we aardig wat regen gehad voor hier, dus was het wat drukker dan verwacht, maar gelukkig was het te doen. Ulla en ik werden steeds handiger in het poetsen en 's avonds kookten we gezellig samen en we keken regelmatig een film. Jenny was namelijk met mij naar de bibliotheek gegaan en had wat films gevonden, die hier in de omgeving waren opgenomen. In eentje was zij zelfs een extra, al was niet uit te maken wie ze was.
Ook hadden we wat meer vrije tijd. Op een middag zijn we dus naar Jarvis Hill gereden. Daar was een korte wandeling naar een uitkijkpunt. Daarna zijn we naar Police Hill gegaan. Dat is aan de rand van het dorp en daar wilden we de zonsondergang zien. Dat ging alleen niet zo goed, maar toen we terug waren, was er een mooie zonsondergang tegenover het motel, bij de War Memorial.
Verder is er ook een gallerij hier in het dorp. Dit is de Jeff Morgan Gallery. Ulla en ik wilden die wel eens zien. Toen we wilden gaan, vroeg Mick wat we zouden zeggen als we daar waren. Ulla en ik keken elkaar aan en zeiden: 'Twee toeganskaartjes, alsjeblieft'. Dat was niet goed volgens Mick. We moesten zeggen dat we in het motel werkten en of we even mochten rondkijken. Dat hebben we gedaan en we mochten gratis naar binnen. Deze Jeff Morgan maakt echt mooie en hele grote schiderijen van de omgeving hier. Zijn grootste tot nu toe en het pronkstuk van de gallerij was een panorama van het uitzicht vanaf St. Mary's Peak. Dit was echt mooi en ondanks Jenny's verhalen, wilde ik toch wel proberen om daar naartoe te gaan. Jeff Morgan was ook nog bezig aan een nog grotere panorama. Dit was te zien, maar hij was nog niet heel ver en het zou nog een jaar ofzo duren voordat het af was.
Helaas vertelde Ulla kort na de races dat ze verder moest reizen, omdat vrienden van haar erop hadden gerekend dat zij mee zou reizen naar Perth. We moesten toen weer op zoek naar iemand nieuw. Uiteindelijk vonden we Ivy, een Taiwanees meisje. Zij kon al vrij snel komen, waardoor we een tijdje met z'n drieën waren. Ivy zou voor een paar nachten bij Mick en Jenny in huis slapen, totdat Ulla weg was.
De dag dat Ivy aankwam, was het niet druk. Jenny heeft ons daarom meegenomen naar haar huis. Dat ligt aan een onverharde 'snelweg', die is vernoemd naar hun, omdat iedere straat een naam moest hebben. Vooral de keuken was mooi met een echt ouderwets fornuis. We zijn hier met Yogi, de hond, een heuvel opgelopen.
De dag voordat Ulla ging, zijn we nog met z'n drieën gaan wandelen. Vlakbij Hawker ligt Castle Rock lookout. Wij dachten dat er een pad naartoe ging, maar dat bleek niet zo te zijn. Wij zijn er dus met een omweg naartoe gelopen en uiteindelijk zijn we het laatste stuk door een wij gelopen. Castle Rock lijkt net een ruïne, maar is gewoon een berg rotsen. De dag daarna moest Ulla gaan. Helaas heb ik niet echt afscheid van haar kunnen nemen, omdat het meisje dat haar op kwam halen nogal haast had en Ivy en ik net weg waren om de was te doen. In ieder geval waren Mick en Jenny niet echt te spreken over dat meisje en ze konden zich niet voorstellen dat Ulla het helemaal tot Perth met haar zou halen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
