Australië, dag 100-213

Juli leek niet echt een drukke maand behalve dan dat we gemiddeld iedere week een groep hadden. Alleen de eerste week was rustig. Daarom hadden Mick en Jenny een uitje naar Adelaide gepland vanwege een racepaard. Ivy en ik zouden hier dan de boel runnen. Alleen belde de Flinders University ongeveer een week van tevoren en ze wilden alle kamers en units boeken voor 3 nachten, omdat er een workshop voor Aboriginals was. Nou blijven hier wel vaker Aboriginals slapen vanwege het een of ander en volgens Mick en Jenny kunnen ze behoorlijk moeilijk doen.

Uiteindelijk zouden Ivy en ik ervoor zorgen dat er een continentaal ontbijt iedere ochtend klaar zou staan, ik zou ten alle tijde de receptie bemannen en we zouden gewoon bijhouden wie of wat er binnen kwam. Blijkbaar blijven er regelmatig extra mensen slapen of komen ze gewoon niet opdagen. Jenny had voor ons allemaal stappenplannen gemaakt voor wat er allemaal moest gebeuren en toen gingen ze weg.

Het viel allemaal reuze mee en ik vond dat het best goed ging. Voor het ontbijt zouden we tussen de 24 en 32 mensen kunnen verwachten, maar iedere ochtend waren er maar zo'n 9 mensen. Die stonden dan wel al om 7 uur op de stoep, maar ik weigerde de deur voor ze open te maken tot half 8. Enige tegenslag was dat het brood dat Jenny had besteld bij de general store niet was aangekomen, maar gelukkig was dat er de volgende dag.

Tussendoor moesten we wel schoonmaken en de service voor de motelkamers doen en dan was ik gewoon bij het motel aan de slag en Ivy werkte bij de units. Ondertussen kwam de vrouw van de Flinders University nog even checken of het allemaal goed ging. Daar heb ik nog een tijdje mee staan kletsen en ook met de man, die wat spul kwam bezorgen. In ieder geval waren Mick en Jenny erg tevreden met ons toen ze terug kwamen. Ivy en ik waren ook wel blij dat we het gehad hadden, vooral het schoonmaken. In 1 van de kamers had iemand poep in het douchegordijn gesmeerd en wij ons maar afvragen waar die stank toch vandaan kwam.

Halverwege juli kwam er een groep Indische Fijians uit South Australia voor 2 nachten. Uit de mailwisseling vooraf leken het nogal veeleisende mensen, maar toen ze eenmaal hier waren, bleken ze heel leuk te zijn. Ze zouden twee keer diner en ontbijt hebben en de eerste keer heb ik geserveerd. Mensen, die komen dineren, zijn vaak erg geïnteresseerd in waar ik vandaan kwam en bij de Fijians was een aardige man waar ik een tijdje mee heb zitten kletsen. Hij vertelde ooit bijna met een Nederlands meisje te zijn getrouwd.

De eerste avond hadden de Fijians een quizavond, dus het diner duurde wat langer. Ook was het wat lastiger met het menu, omdat er veganisten enzo waren. Daarom had Jenny onder andere een stir-fry, maar die was ook populair bij andere. De volgende ochtend bij het ontbijt gingen ze toch los. Ze bleven maar cereals en yoghurt eten en daarna ook nog cooked breakfast en daarna weer cereals enzo. Na het ontbijt hebben ze tai chi ofzo in de ontbijtruimte gedaan. De laatste ochtend wilden ze ons allemaal bedanken, dus Mick en Jenny kregen een presentje en Ivy en ik kregen ieder 15 dollar.

Verder hadden we nog een paar keer een busgroep met birdwatchers. De gids voor deze groep was een Nederlandse man met een Nederlandse vriendin. Zij vertelde dat ze ook ooit was gaan backpacken in Australië en hier was blijven hangen. Het was wel grappig om gewoon Nederlands met deze mensen te kunnen praten.

Gelukkig was het niet alleen maar druk in juli. Mick heeft ons een paar keer meegenomen voor een water run. Dan controleert hij het water in de weien waar zijn koeien staan. Dit is geen wei zoals in Nederland, maar dit is echt een groot stuk met dan maar zo'n 20 koeien bij elkaar. Ook hebben ze niet gewoon gras, maar staan er heel veel struiken.

Ik vind het wel leuk om met zo'n water run mee te gaan, al zit ik op een autogordel, omdat we eigenlijk niet met z'n drieën in de auto passen. Je ziet wat van de omgeving en het maakt hier weinig uit waar je naartoe gaat, maar de natuur is altijd wel mooi. Tijdens een van de water runs zijn we naar Black Hill gegaan. Dit was een behoorlijke tijd rijden en Mick was aan het vertellen over een cottage die ze daar hadden, waar Ivy en ik konden blijven slapen. Toen we bij de cottage waren, hadden Ivy en ik allebei niet echt de behoefte om hier te blijven slapen. Het was meer een bouwval met een douche buiten, geen wc en geen verwarming. Ook vertelde Mick over een moord, die hier ooit was gepleegd.

Tijdens een andere water run gingen we naar een muur van de vier oude properties. Dit was een heel stuk over hobbelig terrein en langzaam werd het een 4WD. Tijdens het laatste stuk kreeg ik het figuurlijk toch wel warm (het was nogal koud buiten). Het ging super steil omhoog en de weg was alles behalve recht. Soms leek het alsof we zo om zouden rollen en bereik heb je hier dus niet met je telefoon. Ook lagen er behoorlijk wat rotsen op de weg en 1 rots was wel zo groot dat Mick er niet overheen kon rijden. Ik heb dus maar voorgesteld om hem van de weg af te rollen. Hij was alleen zo zwaar dat Ivy me moest helpen. Toen we eenmaal boven waren, zei Mick doodleuk dat we weer over dezelfde weg terug moesten. Gelukkig was naar beneden een stuk makkelijker en we hebben het gered.

Ondertussen had ik een verjaardagskalender van foto's zitten maken. Eentje voor de zoo met foto's van de dieren daar en eentje voor Mick en Jenny met foto's hier. Op 21 juli bleek Mick jarig te zij en toevallig waren mijn kalenders net daarvoor aangekomen. Ik had dus een verjaardagscadeautje en Mick was hier echt heel blij mee. Hij dacht dat ik er goed geld mee kon verdienen en hij wilde hem gaan laten zien bij de toeristeninformatie. Dat gaf wel een goed gevoel dat hij de kalender zo leuk vond.