Australië, dag 276

Mijn laatste dag in Australië. Ik was op tijd wakker nadat ik over leeuwen en Tigo had gedroomd. Ik heb toen eerst met pap en mam gebeld, daarna ontbeten en daarna ben ik naar de winkel gegaan om ontbijt voor de volgende dag te kopen. Ik wilde om half 11 een gratis stadswandeling doen, dus ik had alle tijd, maar tegen half 9 ben ik toch gegaan. Ik heb ergens op een bankje zitten lezen en daarna heb ik me naar Hyde Park verplaatst. Daar heb ik ook een tijdje zitten lezen, maar op een gegeven moment was ik de scheldende en vloekende man even verderop wel zat. Ik ben toen bij de Barracks naar de wc gegaan en heb daar ook nog even zitten lezen.

Ongeveer een kwartier van tevoren ben ik naar de Archibald Fountain in Hyde Park gegaan voor de stadswandeling. Daar stonden al best wel wat mensen te wachten, maar we moesten nog tot 5 over half 11 wachten voor we konden beginnen. Ik verwachtte niet veel nieuwe informatie, maar misschien nog wel wat leuke weetjes. En zoals verwacht was veel herhaling voor mij. Toch heb ik nog wat nieuwe dingen gezien en geleerd.

Het Rum Hospital bijvoorbeeld. Macquarie had hiervoor opdracht gegeven en als beloning kregen de bouwsteen monopolie op rum. Er werd dus heel veel rum ingevoerd en op een gegeven moment werd er zelfs betaald met rum. Vandaar dus de naam. Alleen had de ontwerper niet aan wc'c, badkamers en dat soort dingen gedacht en mensen gingen dus liever thuis dood dan dat ze hierheen gingen. Daarom is er na een tijd een muur omheen gebouwd. Om de patiënten binnen te houden. Ook hebben we even stilgestaan bij het beeld van Flinders, de ontdekkingsreiziger. Er was ook een beeld van zijn kat, de eerste die om Australië is gereisd en waarover blijkbaar best wat is te vinden op Google.

Ondertussen heb ik maar mijn vraag gesteld waar de naam New South Wales en niet gewoon New Wales. Het antwoord: niemand weet dat. Bij de Botanic Garden stopten we bij de Garden Palace Gate, die was ooit gebouwd voor de Wereldtentoonstelling, alleen was er nu geen paleis meer. In die tijd hadden ze namelijk zo lang gedaan over het ontwerpen en bepalen wie er moest betalen dat er te weinig tijd was om het te bouwen. Ze hebben het dus van hout gemaakt en een paar jaar later is het afgebrand.

Vlakbij het Museum of Sydney heb ik nog wat nieuws gezien. Dit was bij Bridge Street, dat niet naar de Sydney Harbour Bridge verwijst, maar naar een klein. Ruggetje dat ooit over het stroompje water ging hier. Het bruggetje heb ik niet gezien, maar op Macquarie Place, het eerste stadsplein, was het anjer van de HMS Sirius, naast de Endeavour het belangrijkste schip voor Australië. Dit was namelijk het vlaggenschip van de eerste vloot. Een paar jaar later zo k het en de Australiërs hebben het anker hier naartoe gehaald. Vlakbij was het punt waar Phillip de eerste Britse vlag in de grond plantte en er hangt daar nog steeds een Britse vlag. Wat veel inwoners van Sydney niet weten , is dat Sydney in eerste instantie New Albion was genoemd.

In het Customs House was de maquette van Sydney half bedekt voor werkzaamheden, dus die konden we niet echt zien. Daarna zijn we via Circular Quay naar The Rocks gelopen. Ze hebben de naam wel geprobeerd te veranderen, maar dat is niet echt gelukt. Omdat dit dus uit rotsen bestaat, werden de veroordeelden hier gedumpt. De eerste politie hier bestond uit veroordeelden, wat mij een beetje tegenstrijdig lijkt. Hier hebben ze ookm een Suez Canal. Dit een een steegje dat steil naar beneden loopt. Vroeger dumpte iedereen hier zijn zooi en als het regende werd het allemaal weggespoeld. De naam is dus gewoon een speling op sewage. Dit was vroeger een berucht steegje. The Rocks stond namelijk bekend om de bordelen, pubs en gangsters en de gangsters beroofden hier vaak mensen van hun spullen en soms van hun leven.

Wat we nu nog niet goed hadden gezien was de Sydney Harbour Bridge. De gids vertelde dat mensen soms uren aan het zoeken waren naar hoe ze erop konden komen. Ik moet zeggen dat ik het toch niet zo moeilijk had gevonden afgelopen zaterdag. We kwamen bij een plek met allemaal pakhuizen er omheen. Vanaf hier kon je de brug goed zien, maar ook het Opera House. Blijkbaar kamperen mensen hier om het vuurwerk met Nieuwjaar te kunnen zien. Zoals de gids zei: als je dat overleeft, heb je een goede plek om het vuurwerk te zien. Maar er is geen schaduw en het is dan midden in de zomer.

Dit was het einde van de stadswandeling en nu moest ik naar de bank om mijn rekening te sluiten. Alleen werd mij nun gezegd dat dit niet ging als er nog lopende transacties waren. Handig. In ieder geval heb ik al mijn geld eraf kunnen halen. Toen wilde ik nog een kopie van mijn paspoort op laten sturen voor de pensioenregeling. Ik moest behoorlijk lang wachten en allemaal mensen mochten voor. Toen ik eindelijk aan de beurt was, moest ik ook nog een formulier invullen over het uitbetalen van mijn pensioen. Dat moest dan met een cheque als ik geen rekening meer had hier, maar 's avonds zei pap tegen mij dat ik die in Nederland niet kan verzilveren. Moet ik daar weer achteraan.

Daarna ben ik nog snel naar de supermarkt gegaan en toen ben ik terug naar het hostel gelopen. Ik wilde bij Peter Pans mijn foto's overzetten, maar om de een of andere reden herkende deze computer ook al niet mijn fototoestel. Moet ik dat ook nog oplossen. Stom ding. Blijft maar problemen opleveren. Daarna ben ik terug naar het hostel gegaan om een shuttlebus te regelen. Er was niemand bij de receptie, dus heb ik ondertussen het eten opgezet. Tegen die tijd was er weer iemand. Omdat ik morgen vroeg weg moest, wilde ze mij de sleutel laten inleveren zodat ik nu mijn borg terug kon krijgen. Ik had alleen geen zin om zonder sleutel te zitten. Dus moest ze bellen. Uiteindelijk ben ik na het eten maar terug gegaan en ik kon in ieder geval morgen de sleutel in de brievenbus doen. Wat een gedoe.

Daarna heb ik al mijn spullen ingepakt en ingepast. Hogelijk gaat het allemaal zo. Daarna heb ik nog wat met mijn nieuwe kamergenoten gepraat, maar ik lag op tijd op bed, omdat ik de volgende dag om 5 uur de shuttlebus naar het vliegveld heb.